Üstüme Varma İstanbul sözleri ve alıntılarını, Üstüme Varma İstanbul kitap alıntılarını, Üstüme Varma İstanbul en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlayacağım..
Bir çocuk doğmayı bekler
Bir ağır hasta ölmeyi
Bitkiler yağmur ve Güneşi Bekler
Yalnız bir kadın sevilmeyi
Ve Düşün ki bir adam içinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi
Sana geldim, içim ümitlerle dolu
Beni sarhoş etme İstanbul, ne olur
Bir gün ben de eririrm caddelerinde
Çürür kemiklerim adım unutulur
Yine sen kalırsın dipdiri, sımsıcak
Göğün bulutların, denizlerin kalır
Oynama İstanbul, benimle oynama
Bir gün öldürür beni bu dert, bu kahır
Ezilmiş ellerimin arasında başım
Bu yeryüzünde başka çarem kalmamış
İşte gelip kapılarına dayanmışım
Karşında yıkılmış bir duvar gibiyim
Beni sarhoş etme, başım dönüyor
Üstüme varma İstanbul, kederliyim.
Ben şimdi buradayım ya Birazdan yok olabilirim Toz gibi duman gibi Savrulurum gökyüzüne Ardımdan koşmağa gücünüz yetmez Nasıl kaybolduğumu anlıyamazsınız Bir de duyarsınız ki ölmüşüm Hokus pokus Bugün varız Yarın yoğuz.