İnsanların ne denli çirkin oldukları ancak ölünce belli oluyor.Arkadakiler başka alem! Onlar kendilerinin canlı olduklarını sanıyorlar;ama değiller! Onlar sadece bir insan gölgesi!..
Her şey ölüyordu bakımsız kalınca; saksıda çiçek; küpün içerisinde hikayeler; sütçü kadınlar; kunduracı yahudiler- sokaklar bile ölüyorlardı, üstünden cenaze arabaları uzun bir süre geçmeyince.
'...hasta şuurumun gölgesinde beni doğuran kadın.Bana aşık kız. Bana yakın dost ve tüm duacılarım. Kimi yarı ölü. Kimi teknik ölü. Beni bekliyorlar...'