Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Lanetliler

Uy Karadeniz Uy...

Erendiz Atasü

Uy Karadeniz Uy... Gönderileri

Uy Karadeniz Uy... kitaplarını, Uy Karadeniz Uy... sözleri ve alıntılarını, Uy Karadeniz Uy... yazarlarını, Uy Karadeniz Uy... yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annemin, babamın önündeki perişanlığı bana çiçeğin saçılan taçyapraklarını değil, kırılan kristal bir kadehten yere dökülen acı şarabı çağrıştırmıştır hep. Babam mı acılaştırmıştı onu, hayat mı?
Sayfa 164 - canKitabı okudu
Bir an önce geçirmek istiyorduk altın halkaları parmağımıza. Annem arada sırada beni uyarmaya çalışıyordu. Sevgimin dar patikasının zamanla bana yetmeyeceğini, hayatın ufkuna doğru alabildiğince uzanan geniş ovaları ya da uçurumlu, sarp dağ yollarını özleyeceğimi dokunduruyordu. Ve sevdiğim çocuğun hep aynı patikada kağnı süreceğini...
Sayfa 145 - canKitabı okudu
Reklam
"Çok yorgunum," dedi Remziye. "Öfkelilerden ve tümden pes edenlerden hoşlanmıyorum."
Sayfa 79 - canKitabı okudu
Keşke gerçekten insanların dünyasından yok olsa, toprağın, bitkilerin, suların, böceklerin evrenine karışsaydı. Yaşayamayacak denli korkuyordu herkesten ve her şeyden. En çok da insanlardan!.. Bir ölebilseydi... Artık korkacak bir şey kalmazdı.
Sayfa 75 - CanKitabı okudu
“İnsanların ruh sağlığını koruyan, bir amaç uğruna mücadele etmektir,” dedi. “Saçma sapan kişisel sorunlarla uğraşmak yerine…”
Sayfa 158Kitabı okudu
“İnsan, hayatı okuduğu kadar değil, yaşadığı kadar bilir. Yaşadığının ötesi bulanık yanılsamalardır, bilgi değil.”
Sayfa 153Kitabı okudu
Reklam
232 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Bazi Hisler
Erendiz Atasü yıllar önce duyduğum, okumayı ise sürekli ertelediğim bir yazardı. Bambaşka bir şehirde, ikinci el kitaplar arasında buldum “Uy Karadeniz Uy”u... Hoş bir tesadüf dedim, hiç düşünmeden aldım kitabı. Elimden düşürmeden okudum desem, yeridir. İçindeki ilk öykü, “Artakalan”, çok sert bir şekilde çarptı yüzüme. Kendimi dusundum, kendi hayatimi... Ve sonra oykuyu... Gunumuzdeki tahammulsuzlugu dusundum, bir de oykuyu... Sarsildim, inanamadim. Bir oykuden bu kadar etkilenmis olamam dedim, devam ettim. Diger oykuler de beni sarsti. Durup dusunmemi istedi sanki yazar benden. Ne istiyorsun, yasiyor musun, neye kiziyorsun, nesin sen diye sormami sagladi. Anladim ve degistim diyemeyecegim ama farkina vardim ve degisiyorum diyebilecegim gonul rahatligiyla... Yasamak boyle her seyi kucaklamak sanki... Ofkeyi kucaklamak, aciyi kucaklamak, sevinci... Son olarak belki de tek diyebilecegim, okuyun, dusunun ve fark edin artik...
Uy Karadeniz Uy...
Uy Karadeniz Uy...Erendiz Atasü · Can Yayınları · 201711 okunma