“Çarmıha gerilmiş. Yalnızlığın son deminde mızrakla deşilmiş, sirkeyle serinletilmiş. Yeniden aydınlık ve masum olsun diye dünyanın parçalarına ayrıldığı zifiri karanlık ancak o zaman çökecektir, o karanlık ki hiçbir kimsenin yolu başkasının yoluyla kavuşmaz — yan yana yürüsek bile birbirimizi işitmez, unuturuz, tıpkı senin de, sevgili ve son dostum, sana dediklerimi rüya misali unutacak oluşun gibi.”
Sayfa 166 - Ketebe Yayınları (2.Cilt) Esch veya Anarşizm