Kıyıda köşede kalmış, kimimizin hiç adını duymadığı belki az biraz isminin geçtiği cümlelere denk geldiğimiz 42 kişiyi okuyoruz. Kimi İstanbul sosyetesinin, yeni cumhuriyet dönemi zenginleri, yeni zengin sinemacılar, yazarlar, çizerler hatta amigolar... Kaderi kara dansözler, ülke zamanına yenilmiş yitip gitmiş insanlar... Harika bir çalışma benim için çünkü ben deli gibi severim bu tür kitapları. Günümüzden tanıdığımız çoğu kişinin dedelerinden şanslı vaziyette hayat yaşadığının kanıtı gibi. Beni en çok düşündüren ise Cumhuriyet ile birlikte eğitimin öneminin, kültürlü olmanın, birçok dil bilmenin ne kadar önemli olduğuydu. Belki sadece küçük biz zümre bu fakat Atatürk'ün tüm yurdu o küçük zümre kadar donanımlı yapma hayallerini daha iyi anlıyor insan. Yazarın bir ikinci kitabı daha var. Yine bir çok insanın yaşamını bize sunacak yazar. Heyecanlıyım, eh sanırım biraz da magazin seviyorum diyelim...