Adı çokça geçen bir klasik olmasına rağmen türünü bile bilmeden okuduğum bir kitaptı. Her zaman aşk romanı okuyamam, sevemem ama bu kitap beğendiğim, zorlanmadan okuduğum bir kitap oldu.
Yazımı, karakterleri ve duyguları ile bende yer etti. Ana karakterlere kızmak yerine empati kurdum sanırım, insan seveceği veya sevmeyeceği insanı her zaman seçemiyor ve elinde olmadan yanlışa sürüklenebiliyor.
Değinmeden geçilmemesi gerektiğini düşündüğüm bir konu da: ailenin insan üzerindeki etkisi. Ailemizin yaşattığı veya yaşatmadığı her duygu veya her durum ileriki yaşantımızda önümüze bazen acı bazen tatlı şekilde mutlaka çıkıyor, çıkacak. İnsanın yaşamda aradığı veya görmek dahi istemediği şeyler ailesinin ona karşı tutum ve davranışlarından şekilleniyor, bu kitapta net şekilde yer alıyor. Ailede bulamadığı bütün güzel hisleri başkasında arayan çocuğu görünce onunla üzülebilirsiniz.
Çocukların olumlu anlamda örnek alacağı insanlar olmak dileğiyle, iyi okumalar.
