Kev onu seviyordu. Öyle yazarların ve şairlerin tanımladığı gibi değil. Ehli bir şekilde değil. Onu dünyadan, cennetten ya da cehennemden çok daha fazla seviyordu. Onsuz geçen her an acı çekiyordu; onunla yaşadığı her an ise huzuru tadıyordu. Onun ellerinin her dokunuşu ruhunda kapanmaz izler bırakıyordu.
Sayfa 41