Veba
Albert CamusSözler ve Alıntılar
Yoksulluktan mükemmel örnekler çıkarmaya çalışacağına, önce o yoksulluğu ortadan kaldırmaya çalış.
Sayfa 126Kitabı okudu
Kendilerini hür sanıyorlardı, oysa felâketler var oldukça kimse hür değildir.
Sayfa 41Kitabı okudu
İçinde bulundukları âna karşı sabırsız, geçmişlerine düşman, gelecekten yoksun, adaletin veya insanların duyduğu kinin demir parmaklıklar ardında yaşamaya mahkûm ettiği kimselere benziyorduk.
Sayfa 73Kitabı okudu
İnsan bazı alışkanlıklar edinirse günlerini sıkıntısızca geçirebilir. Bu açıdan hayat şüphe yok ki pek çekici değil .
Sayfa 8Kitabı okudu
Bir savaş patladığı zaman, insanlar: "Fazla uzun sürmez, çünkü çok anlamsız birşey." derler. Elbette ki bir savaş çok anlamsız, çok saçma birşeydir, ama böyle oluşu uzayıp gitmesini önlemez. Anlamsızlık, saçmalık daima kendini belli eder, insanlar yalnız kendilerini düşünmeseler onun varlığını farkedebilirlerdi. Şehrimizin insanları da bu konuda bütün öteki insanlar gibiydiler, sadece kendilerini düşünüyorlardı; başka bir deyimle, "humaniste"tiler, felaketlere inanıyorlardı. Felaket insanın ölçüsüne sığmaz derler ki; felaket gerçek olmayan birşeydir, gelip geçici bir düştür. Ama, felaket her zaman gelip geçmez, insanlar gelip geçer, hele korunma tedbirleri almamış oldukları için önce hümanistler!.. Şehrimizin insanları başka yerdekilerden daha çok suçlu değillerdi, sadece alçakgönüllü olmayı ihmal etmişlerdi, o kadar; her şeyin kendileri için mümkün, felaketin ise imkansız olduğunu düşünüyorlardı. İşler çevirmeye devam ediyorlar, yolculuklara hazırlanıyorlardı, kendilerine göre fikirler besliyorlardı. Geleceği gidiş-gelişleri, tartışmaları yokeden bir Veba salgınını nereden akıllarına getirebilirlerdi? Kendilerini hür sanıyorlardı, oysa felaketler var oldukça kimse hür değildir.
Sayfa 41Kitabı okudu
Siz bir aşk uğruna ölebilir misiniz?
İnsanlar, erdem veya kusur denilen şeylerin ne demek olduğunu hiçbir suretle bilmiyorlardı, oysa en ıslah edilmez kusur, her şeyi bildiğini sanmaktan doğan ve insanları öldürmek için kendinde hak gören bir bilgisizlikten gelenidir. Katilin ruhu kördür, yeteri kadar basirete sahip olmadan ne gerçek bir iyilik, ne de güzel bir aşk mümkündür.