" Bazen kitaplığıma bakıyorum ve bir gün oradaki kitaplardan bir çoğunu okumadan öleceğimi düşünüyorum. İçlerinden biri hayat değiştirecek kadar iyi olabilir ve bunu asla öğrenemeyeceğim."
Hafızanın sıkıcı parçaları kesmesi tuhaftı. Bu onu iyi bir hikâye editörü yapıyordu. Bununla birlikte bazen biriyle geçirdiğiniz her dakikayı hatırlamak isterdiniz. Sıradan her ânı hatırlamak isterdiniz. Onları daha doğru düzgün yaşamış olmayı ve sıradanlıklarına rağmen değil ama sıradanlıkları uğruna daha kalıcı bir şekilde kendinizi onlarla damgalamış olmayı dilerdiniz. Çünkü hikâyenin bitmesine hazır hissetmezdiniz. Fakat bunu ancak çok geç olduğunda fark ederdiniz.