...bütün hayatlar hüzünlü döngülerini tamamlayıp gittiler... Binlerce yüzyıldır yeryüzü üzerinde tek bir canlı bile yok ve şu zavallı ay yok yere yakıyor fenerini...
Ortada hiçbir neden yokken, bazen aptalca ve gereksiz şeyler birden hayatta önemli hâle geliyorlar. Yine eskisi gibi gülersin onlara, önemsiz sayarsın ancak durmaya gücün olmadığını hisseder ve gidersin.
...
eskiden her şey ne kadar güzeldi? Anımsıyor musunuz? Hayat ne kadar sıcak, mutlu, temiz, ışıltılıydı; ya duygular, zarif, nazlı çiçeklere benzeyen duygular...
Öyle çok çalışıyorsunuz ki kendi değerinizi anlamaya ne zamanınız ne de isteğiniz var. Siz kendinizden hoşnut olmasanız da başkaları için muhteşem ve büyük birisisiniz.
... bir göl kıyısında yaşayan genç bir kız, sizin gibi; bir martı gibi göle tutkundur ve bir martı gibi mutlu ve özgürdür. Ancak bir adam gelir, kızı görür, yapacak başka işi olmadığından kızı mahveder...
İnsanların yazgıları farklıdır. Bazıları hep birbirine benzeyen, hepsi mutsuz, sıkıntılı, silik varlıklardır; bazıları da, sizin gibiler, milyonda birdir ve onlara ilginç, aydın, anlam dolu bir hayat düşmüştür.