İnsan nerede bir güzellik , ihsan , kemalet görse sever. Çünkü insanın fıtratında Cemâle karşı muhabbet , kemâle karşı perestiş etmek ve ihsana karşı da sevmek vardır.
Bir gün haram sevmekte kendisine zarar verecek seviyelere gelmiş bir kardeşle muhabbet ediyordum. Kendisi haram sevda hükmünde bir muhabbetten ayrılmış ve bana;“Beni bir kez olsun aramadı, sormadı. Hiç mi sevmedi beni, her şey sahte miydi?" diye ruhunun feryatlarını dile getirirken ben de dayanamadım ve "Kardeşim ben sizi ayıranı biliyorum." dedim. Duyduklarına çok şaşırdı ve benim onların ortamlarını bildiğimi zannetti. “kim abi bizi ayıran, söylesene?" Dedi. “ Kardeşim sizi ayıran bizzat Allah'ın (c.c.) kendisidir. Çünkü Allah (c.c.) senin kalbini kendisine tahsis etmişti. Kendi muhabbeti için yaratmıştı. Sen ise o kalbe başka bir muhabbeti hırsız gibi soktuğundan Allah sana bu azabı verdi."