Yağmur Hüznü
Ahmet KarcılılarEn Eski Yağmur Hüznü Gönderileri
En Eski Yağmur Hüznü kitaplarını, en eski Yağmur Hüznü sözleri ve alıntılarını, en eski Yağmur Hüznü yazarlarını, en eski Yağmur Hüznü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cihan var olmadan ketm-i adem'de .
Hak ile birlikte yektaş idim ben .
Yarattı bu mülkü çünkü o demde.
Yaptım tasvirini nakkaş idim ben.
Şiri
Bana sonsuzluğu anımsatan her şeyde hüznüm yeniden başlıyor.
"Sen bütün cehennemleri biliyordun
içindekileri ve diğerlerini.
Deliresi karanlıklar yaşadın
gözlerin ardına dek açık.
Gidilmez uzaklara gittin çelikten atlarınla,
görülmez uzakları gördün
ve yıkık tapınaklarda tanrı düşlerini."
Hüzn-ü Rahim
Kahırratlı Cemal
Sayfa 7Kitabı okudu
Yağmur yağacak. Her an gelebilir...
Geldiğinde ona karşı en güçlü olduğum yerde, sokakta olmalıyım. Yalnız olduğum evden çıkıp insanların arasına karışmalıyım. Herkesin içinde gelip bir kambur gibi sırtıma çıkamaz. Yalnızken bana yaptırdığı şeyleri insanlarla birlikteyken yapmamı isteyemez. Bu yüzden çığlıklar atıp duvarları yumruklamamı ve kendimi yerden yere atmamı gerektirecek kadar yakınlaşmaz bana; böylece diğerleri ne denli kötü ve çirkin olduğunu anlamazlar. Ama hep yakında bir yerde olduğunu da hissettirir.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yıllar önce bulaşan ve sinsi bir virüs gibi ruhumda saklanan hüzün bu, ona yağmur hüznü diyorum. Bana hissettirmeden döllendiği rahimde yıllar yılı büyüdü, serpildi ve onu yenemeyeceğimi, onunla başedemeyeceğimi anladığında ortaya çıktı. Üstelik karşısında ne kadar çaresiz olduğumu da biliyor; bu yüzden karşısına çıkmamaya çalışıyorum.
Sayfa 16Kitabı okudu
...çocuk olduğumu hiç hatırlamadım, erken büyüdüm. Bu yüzden işten ve çalışmaktan nefret ettim. Ama nefretimin asıl kaynağını çok sonraları anladım. 'Babamızı babamız olduğu için sevmemiz gerekir' ya da 'Annemizi, çocuklarımızı, kardeşlerimizi feodal bağlarımız yüzünden sevmemiz gerekir' inancının yanlışlığından söz ediyorum. Babamızı da diğer insanlar gibi iyi bir insansa sevmeliyiz, değil mi?
Sayfa 27Kitabı okudu
Ölümden sonra dirilmeyi, sonsuz yaşamı düşündüm. Dünyanın sonsuz evrenin içinde, tarihin sonsuz zamanın içinde küçücük bir nokta olduğunu fark ettim. Sonsuz yaşam içinde tarihin olamayacağını, sonsuz bir döngünün içinde hapsolduğumu, üstelik bu çaresizliğe, her zor durumda sığındığım onun da benimle birlikte mahkum olduğunu anladım.
Sayfa 28Kitabı okudu
En kudretlinin acizliğini hissettim. Kimsenin farkında olmadığı bir kapanda olduğumuzu, zaman denilen çıkışı ve hatta kendisi de olmayan sonsuz labirentte kapalı kaldığımızı düşündüm. Çaresizdim. Çaresizdim. Lânet olsun, çaresizdim!
Sayfa 28Kitabı okudu
Bana sonsuzluğu anımsatan her şeyde hüznüm yeniden başlıyor, kimselere belli etmiyorum.
Sayfa 29Kitabı okudu