Yansıma 2 - Luda Kuka sözleri ve alıntılarını, Yansıma 2 - Luda Kuka kitap alıntılarını, Yansıma 2 - Luda Kuka en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bu sefer," dedi Nadven boğuk sesiyle. "Bu sefer ilk kez korkularım cesaretimden daha fazla, anlıyor musun?"
"Yani?" dedi Hande.
"Korktuğun için mi vazgeçiyorsun benden?"
"Kaderin ne olacak peki? Onu duymak istemiyor musun?" dedi bu kez.
"Ya senden duyarım ya da hiç duymam."
"Bir başkası..."
"Başkasıyla olmaz artık, anlamıyor musun? Bütün bunlardan sonra başkasıyla olmaz."
Hande, Nedven için sakin ve yatıştırıcı hiçbir şey hayal edemezdi. Ama yinede onun yanında duyduğu emniyet hissinin bir benzeri daha yoktu. Nasıl sinsiliğinden zaman zaman şüphe duyuyorsa genç adamın, cesaretinden ve Hande'yi asla bırakmayacağından da tuhaf bir emniyet duyuyordu.
Şimdi burada olsaydı nasıl da umursamaz bir edayla yürürdü yanında. Elinden sımsıkı tutar, hafifçe öne çıkarak ve Hande'yi omzunun gerisine saklar ve hızla ilerlerdi. Arada hafifçe başını arkaya çevirir ve sessiz olması için Hande'ye sert birkaç söz söylerdi ve Hande'de onu çıldırtacak cevaplar verirdi.
" Peki, geleceğe nasıl bakıyorsunuz?"
" Gelecek diye bir şey kalmadı," dedi Hande. " Hayat zor. Umut yok. Lande yine de çok güzel. Buraya bayılıyorum. Ama burada bir gelecek de yok."
"Ne yapıyorsun ?"
"Tutup boydan boya yırttı gömleğini,iki parça etti."
Nadven!"
"Al ,"dedi parçalarından birisini uzatarak. Beklemedi almasını. Heybeye sokusturdu."Bunu bulacaksın gidince. Yarısı bende . Masallardaki gibi. Bu taraftayim. Seni de bekliyorum. Geri geliceksin. Çünkü hespi gerçek!"