Ya gerçekten bu kitap beni Sedef’in nefretiyle yordu. Üç kitaptır aynı olayları ısıtıp ısıtıp önümüze koymasından sıkıldım. Okurken resmen sinir krizi geçirdim. Sedef’in kini zaten beni yordu, kininden ve geçmişinden sıyrılamamasından ruhum sıkıldı. Kitap aşırı aceleye gelmiş bence, oldu bitti gibi sanki. Sedef uyanıyor bir bakıyor bir ton olay, kahvaltı ediyor bir anda olaylar olmaya başlıyor ne bir detay var ne de başka bir betimleme sadece geçmişiyle ilgili betimlemeler, çocukluğunu yaşamadığı için almak istediği intikam, canını yakanlardan almak istediği intikam ve zorlama bir hüznün olduğu kitaptı. İlk iki kitaptaki güzel kurgu ve karakterler yavaş yavaş saçmalıyor gibi geldi bana. Daha fazla uzarsa daha da saçmalayacak gibi ama çok kötü bir şekilde bittiği için devamını da merak ediyorum. Öte yandan Alaz’ın sürekli Sedef’in arkasından iş çevirip durması da sinirimi bozmaya başladı. Harbiden kız ne zaman arkasını dönse bir hançer saplıyor sırtına sonrasında da yok bilmediğin şeyler var, yok yapmak zorundaydım falan filan. Kısacası ilk iki kitaptaki mükemmellik sıfatını bu kitap için maalesef kullanamıyorum. Ortalamaydı. Umarım diğer kitabında toplar.
