kırlentlerde şair başın ne hisseder sahiden
en arkasında sınıfın sıralarda uyurken
yayı bozuk koltuklarda, sloganlı banklarda
bö şair olmaktan ah bir vazgeçebilsen.
Seni maalesef ben de anlamam, anlarmış gibi yaparım
Çayını doldururum, yanağımı uzatırım, hayallerine evet
Gökten sofra indirilmeyen bir ülkenin gölgesinde
Kalbini yatıştıracak birkaç cümle bulmaya çalışırım
Ne de olsa kan dökerek mi kurtaracağız çocukları, hayır
hayır beyler bayanlar hayır, sert yorumlarla kurtaracağız
kibirli bağışlarımızla, başkalarını suçlamalarımızla
namazsız dualarımızla,
ve katliam haberlerinin altına “kahrolsun amerika” yazarak