"Merak etmiyor musunuz; ne kadarı gözyaşı kalan yaşamınızın, ne kadarı kahkaha?.. Yaşam terazinizde 'keşke hiç yaşamasaydım' dedikleriniz mi, hep tekrarlansın istedikleriniz mi ağır basardı?.. Avucunuzun içinden kayıveren sular gibi yitip giden yıllar geride ne tortu bırakıyor? Kendinizi bütün kazılmış siperlerinizin dışına koyup bütün kalkanlarınızı indirdiğinizde, çırılçıplak karşısına geçtiğiniz yaşam aynasında ne görüyorsunuz?...
'Keşke'nin panzehiri 'iyi ki'dir. İlki ne denli pısırıksa, ikincisi o denli yiğittir... 'Keşke'cilerin hayatı, kasvetli bir pişmanlıklar mezarlığıdır. 'İyi ki' öyle mi ya...! Onda, yara bere içinde olsa, yana yana, ama doyasıya yaşamış olmanın iç huzuru ve haklı gururu haykırır. 'İyi ki'lerinizi toplayın bugün ve 'keşke'lerinizden çıkartın. Fazlaysa kardasınız demektir. Aldırmayın yüreğinizdeki kramplara, mahzun hatıralara... Rüzgarlarla koştunuz ya..."
Yaşama; yaşanmışlıklara, yaşanamamışlıklara dair içten öyküler...
