Gerçek sevgi, kendilerini ayrı birer kişilik ve varlık olarak algılayan iki insanın, birbirleriyle bir olabilmek için, kendilerini açmaları ve kaynaşmaya hazır olmaları sonucunda ortaya çıkar.
“eğer bir kimse, sevdiği insana sahip olarak hayatına bir çözüm getireceğini ya da güven duygusu kazanacağını sanıyorsa, o, sevgiyi bir put hâline getirmiş demektir.”
Sevgi de özgürlük de birer soyutlamadır.Bu nedenle onlara sahip olmak mümkün değildir .Tek yapacağımız sevmek ve kendimizi özgür kılmaya çalışmak,yani bu yönde bir aktivite göstermektir.Ama bunu o kadar az İnsan yapıyor ki ..
- Bencillik ve kendini sevme birbiri ile aynı değil tam aksine birbirinin karşıtı olan iki kavramdır. Bencil kişi kendini çok öne çıkardığı için kendini seviyor sanılsa da aslında onun temel sorunu kendini sevmemesi hatta kendinden nefret etmesidir. İşte ondaki bu boşluk ve tatminsizlik duygusunu yaratan şey de üretici olmayışı yani kendisindeki sevgi ve şefkat duygusunun eksikliği ya da bunları kullanıp dışa vuramamasıdır. Bu yüzden kendi içinde ulaşamadığı tatmin ve mutluluğa kavuşabilmek için dış dünyayı kendi benliğine alet etmeye çabalar.