Cato'nun eserdeki yaşlılıkla ilgili görüşlerinin gerçekten ona ait olup olmadığını bilmiyoruz, bunlar Cicero'nun başkalarından duyduğu ya da ona yakıştırdığı görüşler olabi lir. Ancak eserin başındaki yaklaşımından anladığımız kadarıyla, bunlar Cicero'nun da benimsediği görüşlerdir. Bu görüşleri özetleyecek olursak, her şeyden önce yaşlılık insan ömrünün diğer çağları olan çocukluk, gençlik ve olgunluk gibi doğal bir aşamasıdır. Yaşlılıkta yaşamı zor kılan yaşlılı ğın kendisi değildir, insan gençlikte yaptığı hatalardan ötürü yaşlılığını katlanılamaz kılar. Bunun en önemli kanıtı, birçok kişinin yaşlıyken bile hiçbir zorluk çekmeden çalışmayı sür dürüyor olmasıdır. Ancak insan yaşlıyken, gençliğinde olduğu gibi bedensel açıdan güçlü değildir, dolayısıyla çalışması daha çok zihinsel olacaktır, örneğin devlete ve topluma hizmet etmek istiyorsa edindiği bilgileri diğer insanlara aktara cak, otoritesi ve saygınlığıyla gençlere yol gösterecektir. Ayrıca yaşlılık insana tümüyle hazdan yoksun bir yaşam deneyimi sunmaz, kendisinin çiftlik yaşamı deneyimini hatırlatan Cato, insanlara yaşlılık dönemlerinde keyif verecek uğraşlar bulmalarını tavsiye ediyor görünür.
