Osmanlı hanedanı isyanlar, savaşlar, tahtan indirmeler gibi görünüşte ölümcül krizlere rağmen hükümranlığının sürekliliğini nasıl korudu? Ciddi krizler karşısında bile kesintiye uğramaması başlı başına kayda değer bu sultani hükümranlık hangi yollarla meşrulaştırılıyordu? Osmanlı tarihçisi Suraiye Faroqhi, ordunun bir değer olduğu kadar bir yüke dönüştüğü durumlarda bile korunan bu istisnai ikbali anlamak amacıyla meşrulaştırma mekanizmalarına yakından bakıyor. Padişahlar, vezirleri ve diğer yöneticileri tarafından icat edilmiş olan meşrulaştırma araçlarının, gerek Müslüman gerek gayrimüslim sayısız Osmanlı sakinini bu kesintisiz hükümranlığın kendi çıkarlarına olduğuna, hatta belki ilahi bir planın parçasını oluşturduğuna ikna etmek üzere üretildiğini ortaya koyuyor. Padişahın iktidarının nasıl sergilendiğinin yanı sıra, bu imgelerin yabancı hükümdarlar tarafından nasıl algılandığını da analiz eden Yeni Bir Hükümdar Aynası, 16. yüzyıl ve 18. yüzyıl ortaları arasındaki döneme ilişkin kapsamlı arşiv araştırmalarına dayanan makalelerden oluşuyor.
