Yokuş Yukarı İstanbul
Sibel ÖzYokuş Yukarı İstanbul Gönderileri
Yokuş Yukarı İstanbul kitaplarını, Yokuş Yukarı İstanbul sözleri ve alıntılarını, Yokuş Yukarı İstanbul yazarlarını, Yokuş Yukarı İstanbul yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşamak biriktirmektir
Yoksa hayalleri küçüldükçe mi insanın adımları, boyu posu, gözleri küçülür? Yürünecek yol yoksa büyük adımların da gereği yoktu belki. İnsan bakmayı unuttukça dünyaya, o koca gözler de zamanla küçülüyor, içe dönmeye başlıyordu demek.
Sayfa 54 - NotaBeneKitabı okudu
Bilmemek mutlu kılıyordu insanı. Bilmekse azap...
Yalan hoşunuza gittiği ölçüde gerçektir.
Hüzün insanın anavatanıdır.
Boş bir meydan... Boş, çünkü devlet yok, polis yok, polis arabaları, güvenlik noktaları hiçbir şey yok. Nasıl özgür hissediyor insan kendini.
Azıcık Söğüt Gölgesi
İnsan olmakla övünecek ne vardı? Her şey bizden daha masumdu şu hayatta. Hayvanlar, ağaçlar, otlar...
Sayfa 56 - Notabene, HalilKitabı okudu
Kar Yağsaydı
Gündüz tüm çirkinlikleri, yabancılıklarıyla dikiyorlardı 1 Mayis mahallesinin tepesine. Geceleri ışıktan birer kule. Geliyoruz diyorlardı, kaçınılmaz sonuyuz bu mahallenin. Siz 1 Mayıs mahallesiyseniz, biz de Ataşehir'iz... Yutacağız eninde sonunda hepinizi. Bu savaşın adı kentsel dönüşümdü...
Sayfa 45Kitabı okudu
Yatılının Son Günü
Gürültü yapıyorduk yaşıyor görünmek, belki de kendimize yaşadığımızı kanıtlamak için. Oysa susuyorduk ta derinden...
Sayfa 12 - NotabeneKitabı okudu
Eski şarkılar, sahi ne güzeldiler. Günümüz insanlarının tanımadığı bir huzur vardı o seslerde.
Sayfa 56 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Bir şiir saklarsınız koynunuzda, usunuzda, çocuk aklınızla bile o şiirin kaderiniz olduğunu anlarsınız.
Sayfa 46 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Bazen insanlar bir devrimin içine doğarlar, bir yasın bir isyanın. Öyle uzakta değil, evinizdedir ateş
Sayfa 43 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu