Yokuş Yukarı İstanbul
Sibel ÖzYokuş Yukarı İstanbul Sözleri ve Alıntıları
Yokuş Yukarı İstanbul sözleri ve alıntılarını, Yokuş Yukarı İstanbul kitap alıntılarını, Yokuş Yukarı İstanbul en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eski şarkılar, sahi ne güzeldiler. Günümüz insanlarının tanımadığı bir huzur vardı o seslerde.
Sayfa 56 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Bir şiir saklarsınız koynunuzda, usunuzda, çocuk aklınızla bile o şiirin kaderiniz olduğunu anlarsınız.
Sayfa 46 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
... yalan hoşumuza gittiği ölçüde gerçektir.
Sayfa 36 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Geride kalan olmak çok zor
Sayfa 33 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Bazen insanlar bir devrimin içine doğarlar, bir yasın bir isyanın. Öyle uzakta değil, evinizdedir ateş
Sayfa 43 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Kafasında dün gece okuduğu kitaptan bir cümle dönüp duruyordu; " Hüzün insanın ana vatanıdır." Doğru muydu?
Sayfa 19 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Şimdiki aklım olsa kızıma Ebru'ma gerçeklerin bile göreli olduğunu, bir insanın gerçeğinin diğerinin yalanı olabileceğini, bundan da yine kendinin sorumlu olduğunu, yalana inanmayı da nihayetinde bizim seçtiğimizi anlatırdım.
Sayfa 36 - NotaBene YayınlarıKitabı okudu
Hüzün insanın anavatanıdır.
Yalan hoşunuza gittiği ölçüde gerçektir.
Yıllarca gıkını çıkarmadan çalışıp didinir, herkesi sırtında taşır da kimsenin saygısını kazanamazsın. Ama bir gün sırtındakileri indirdiğinde aniden farkına varırlar. Öfkeleri, nefretleri, sana var olduğunu anlatır. Yok olmaya kalktığında bir zamanlar var olduğunu anlarlar.
Yoksa hayalleri küçüldükçe mi insanın adımları, boyu posu, gözleri küçülür? Yürünecek yol yoksa büyük adımların da gereği yoktu belki. İnsan bakmayı unuttukça dünyaya, o koca gözler de zamanla küçülüyor, içe dönmeye başlıyordu demek.
Sayfa 54 - NotaBeneKitabı okudu
Bilmemek mutlu kılıyordu insanı. Bilmekse azap...
Boş bir meydan... Boş, çünkü devlet yok, polis yok, polis arabaları, güvenlik noktaları hiçbir şey yok. Nasıl özgür hissediyor insan kendini.
Yaşamak biriktirmektir
Azıcık Söğüt Gölgesi
İnsan olmakla övünecek ne vardı? Her şey bizden daha masumdu şu hayatta. Hayvanlar, ağaçlar, otlar...
Sayfa 56 - Notabene, HalilKitabı okudu