Dostoyevski'ye: "Ne zaman insan oluruz?" diye sormuşlar
Dostoyevski: "Aynı fikirde olmamanın düşman olmak anlamına gelmediği zaman. Bir fikir ayrılığına rağmen karşındaki kişiye saygı duyabiliyorsan, işte o zaman insan olmuşsun demektir."
"Sevmek, seveni sevdiğine ulaştıran yüce bir duygudur. O öyle bir duygu ki paylaşıldıkça azalmaz. Aksine yaşandıkça çoğalır. Onu yaşayan için bitip tükenmek bilmeyen bir hazinedir. Onun yokluğu insanı acı verir, hayatı anlamsızlaştırır."
".... acıları bir misafir gibi gör. Nasıl ki misafir günü gelince giderse acıları da öyledir. Zamanı geldiğinde geçen günlere karışır ve gider. Giderken sana hediyesini bırakır da gider.