Biz insanlar çok defâ, koşa koşa gittiğimiz bir yolda, elimizden, kolumuzdan, boynumuzdan, haberimiz olmadan düşen kıymetli bir mücevheri aramak için geri dönen şaşkın yolcuya benzeriz.
..biz de üstümüzden eksik olmayan, önümüzden ardımızdan gelen hatta bize bizden yakın olan, koruyucu ve okşayıcı nazarların gâfili ve cahili değil miyiz?
Herkesi kolay kolay avutan her şey, neden benim için bir gölgeden farksız? Neden, neden bunca varlıklarla dolu olan dünya, benim gözlerime boş, bomboş?