Yüzyılların Gerçeği Ve Mirası V Sözleri ve Alıntıları
Yüzyılların Gerçeği Ve Mirası V sözleri ve alıntılarını, Yüzyılların Gerçeği Ve Mirası V kitap alıntılarını, Yüzyılların Gerçeği Ve Mirası V en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
1815 yılına doğru, Avrupalıların yüzde 2’sinden azı, nüfusu 100.000’i aşan bir yirmi kadar kentte oturuyorlardı. 1910’da, kentlerden 6’smın bir milyondan fazla nüfusu vardır; 55’inin 250.000’den ve 80’inin de 100.000’den fazladır nüfusları ve bu sonuncular, toplam nüfusun yüzde 15’ini barındırmaktadırlar. Metropollerin tuttukları yer, çarpıcıdır: Londra 1800’de, 30 milyon İngiliz’den 4 milyonunu ve Paris de, 37 milyon Fransızdan 3 milyona yakınını içine alır.
Avrupa’yı kana boyayan uyuşmazlıklar kısa sürelidir; çünkü, güçlerin büyük bölümü, daha ilk karşılaşmada göğüs göğüse gelirler ve hemen sonuca varılır. Devletlerin çoğu, meslekten orduyu sürdürürler ve cepheye yolladıkları askerler pek fazla değildir. Bismarck’ın 1862-63’te dayattığı reformdan başlayarak, Prusya ulusal ordusu daha kalabalıktır: Bu
Köleliğin Kaldırılması
Sıcak ülkelerin eski sömürge sistemi, yalnız sömürgenin metropole sıkı sıkıya bağlılığına değil, başka renkten insanların el emeğinin sömürülmesine de dayanıyordu ve toprakları değerlendirecek tek emeğin de onlarınki olabileceği düşünülüyordu. Ne var ki, köleliğe karşı XVIII. yüzyılda iki akım belirmişti: Bir yandan, Aydınlıkçı filozoflar insan
Bernard Shaw, insandan kaçan bir yeni Moliere gibidir ve bir Unsocial Socialism, yani “sosyal olmayan bir sosyalizm” öğütlemektedir. Onların arkasından, kötümserlikle en gururlu idealizm arasında gidip gelen Richard Strauss da Nietzsche’nin Zerdüşt’ünden esinlenir ve Oscar Wilde’ın Salome’sini müzikleştirir.
“Bizi çıldırtan kuşku değil, kesinliktir”: Bunamaya uğrayıp ölmeden önce Nietzche’nin söylediği sözlerdir bunlar ve bilimciliği kolayından kabul eden davranışa karşı protestonun bir başka biçimidir.
Kimilerinin, güçlülerin sömürdüğü halkın bir parçası olarak gördükleri, kimilerinin de şarlatanlara karşı sağlam bir bağlaşık olarak baktıkları toprak emekçisi, temsili rejimi ciddiye alır ve eline verilen oy kâğıdına inanır.
Politika oyunu, onu görmezlikten gelemez artık.