... “Tanrı zar atmaz” dediğinde, Einstein yanılıyordu. Kara delikler dikkate alındığında, Tanrı’nın zar atmakla kalmayıp, bazen zarları görülemeyecek yerlere de atarak bizi şaşırttığı görülmektedir.
Bu sınırın, zamansal olamayacağını görmek oldukça kolaydır. Zira, öyle olsaydı, sınırın hemen dışındaki bir q noktası, hemen içerdeki bir p noktasının geleceğinde olurdu. Geleceğin sınırı, S kümesinin kendisi istisna edilirse, uzaysal da olamaz. Çünkü, bu durumda, sınırın hemen geleceğindeki bir q noktasından, geçmişe yönelik her eğri, sınırı geçecek ve S'nin geleceğini terk edecekti. Bu ise, q'nun S'nin geleceğinde olduğu gerçeğiyle çelişecektir.
...eğer iki karadelik çarpışır ve birleşirse,
sonda ortaya çıkan karadeliğin alanı, baştaki karadeliklerin alanlarının toplamından daha büyüktür. Bu durum, termodinamiğin ikinci yasasına göre, entropinin davranışına çok benzemektedir. Entropi, hiç azalamaz ve tüm sistemin entropisi, onu oluşturan parçaların entropileri toplamından büyüktür.
Termodinamikle benzerlik, karadelik mekaniğinin birinci yasası denilen şeyle daha da artar. Bu bir karadeliğin kütlesindeki değişmeyi, onun olay ufkunun alanındaki değişmeye, açısal momentumundaki değişmeye ve elektrik yükündeki değişmeye bağlar. Bu termodinamiğin birinci yasası ile kıyaslanabilir. Onda da, iç enerjideki değişme, entropideki değişmeye ve sistem üzerine dışardan yapılan işe bağlanır. Görülür ki, olay ufkunun alanı, entropiye karşı gelirse, sıcaklığa karşı gelen büyüklük de, karadeliğin yüzey kütleçekimi denilen ve K ile gösterilen şeye karşı gelir. Bu, kütleçekimsel alanın olay ufkundaki şiddetinin bir ölçüsüdür. Termodinamiğin sıfırıncı yasası ile, aradaki benzerlik daha da pekişir. Zamandan bağımsız bir karadeliğin olay ufkunun her yerinde yüzey kütleçekimi aynıdır.
(Kara Deliğin Sıfırıncı Yasası: Zamandan bağımsız bir kara deliğin ufku üzerinde, K her yerde aynıdır.
Termodinamiğin Sıfırıncı Yasası: Termodinamik dengedeki bir sistemde, T her yerde aynıdır..)