Nazar Ana en çok zenginlikle güçlülük arasındaki doğrusal ilişkiden nefret ediyordu. Zenginliğin otoritenin, iktidarın kaynağı görülmesini kabul edemiyordu. Oysa insanı insandan üstün kılan şey erdemlerdi.
Hem insan, azalarından en çok dilini severdi. Dil hükmediciydi. Dil bir sihirbazdı. İnsan inanmak istediğine inanırdı. Kovalamazdı sözün gerçekliğini. Masal da bu yüzden tatlıydı...
Mutlu bir yaşam, güzel bir yaşam, merhamet, sevgi dolu bir yaşam, bir dayanak, bir sığınak, biraz ışık, aşk. O ve ben. Ben ve yazı. Sen ve ben. Hadi dünyayı şekilden şekle sokalım.