Zan Sözleri ve Alıntıları
Zan sözleri ve alıntılarını, Zan kitap alıntılarını, Zan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her şey nasıl da büyüyordu . Insanlar , başaklar, acılar.
İnsan, azalarından en çok dilini severdi. Dil hükmediciydi. Dil bir sihirbazdı. İnsan inanmak istediğine inanırdı. Kovalamazdı sözün gerçekliğini. Masal da bu yüzden tatlıydı. Gözeneklerinden içine sızarken mişli bir zaman, insan olmak istediğini olurdu. Ama insan geçmiş zamanla suçlardı birbirini, şimdiki zamanla infaz eder, gelecek zamanla pişman olurdu.
Sayfa 60 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Üç ayrı dokunuş vardır: âdemin, yazının ve senin.
sona doğruKitabı okudu
"Aynı kanı taşımak mı, aynı yazgıyı yaşamak mı birbirinin akrabası kılardı insanı?
Sayfa 32Kitabı okudu
Evladın yuvayı sağlam tutan bir ip olduğu zamanlardı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Biriciğim, dünya ağrılarla dolu. İnsan insanı yormaktan, üzmekten, öldürmekten haz alıyor .
sonKitabı okudu
"Ölüler dirilerden daha merhametliydi."
Sayfa 9Kitabı okudu
Nazar Ana en çok zenginlikle güçlülük arasındaki doğrusal ilişkiden nefret ediyordu. Zenginliğin otoritenin, iktidarın kaynağı görülmesini kabul edemiyordu. Oysa insanı insandan üstün kılan şey erdemlerdi.
Sayfa 97Kitabı okudu
Ölüler dirilerden daha merhametliydi. Yaşamak, merhamet damarını kurutuyordu insanın.
Sayfa 9 - İz YayınlarıKitabı okudu
"Hem insanın en korunaklı yeri değil miydi içi? En mahrem şeyler orada saklanmaz mıydı?
Sayfa 12Kitabı okudu
Eskisi gibi olamazdı insan bir yalanın ardından. İllaki değişirdi bir şeyler. İllaki eksilir, azalırdı insan. Deva beklerken heba olur, kendine el olurdu. Saydamlığını yitirir, paslanırdı.
Sayfa 69
kadın olmak ve boşluk.
Bu eve gelin geldiği günden beri kendini bir döküntü gibi durmadan dışına vermişti. Her gebeliğinde kız anası olma korkusuyla ruhunu dele dele kadınlığını unutmuştu. Veremli kocasını iyi etmek için çırpınmışken, tarlaya, dama, bağa bahçeye, her bir şeye yetmeye çalışmışken, üç oğul, üç gelin büyütmüşken, anasının dizinin dibinde renkli ipliklerle, güllü, çiçekli, karyola takımları işleyen kızdan ne kalmıştı geriye. Koca bir boşluk.
Sayfa 69
Ölüler dirilerden daha merhametliydi. Yaşamak, merhamet damarını kurutuyordu insanın.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Gitmek kolaydı her zaman. Yeni bir şeye yol almak, ölüm de olsa sonunda yeni bir başlangıç yapmak, kalanlarla yaşamaktan daha kolaydı elbet.
Sayfa 91 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Çünkü anne öldü mü insanın dünyayla bağı zayıflıyor, kopuyordu. Anne gitti mi bir başına kalıyordu insan. Geçirgen, kırılgan ve savunmasız.
Sayfa 100 - Şule YayınlarıKitabı okudu