Yazarken önemli olan, başkalarını hoşnut etmek değildir artık . Sadece kendim söz konusuyum .
Başkaları için yazamaz kişi okurlar için , eleştirmenler için ya da yayıncı için , büyükanne ve anne için yazmaz ; sadece kendisi için yazar. Bu yüzden mi romanımı ilerletemiyorum? Ötekiler benimle birlikte geldikleri ve bana eziyet ettikleri için mi ? Bana öğrettikleri şeylerden kurtulamadığım için mi ? “ Kendim için “ demeyi hala öğrenemediğim için mi ?