Uzun zamandır kitaplığımda bekleyen, tıkandığım zamanlarda kendimi iyi hissetmek için okumak istediğim kitaplardan biriydi Kır Çiçeği Tepesi. Tıpkı Sarah Jio romanları gibi sürükleyici, merak uyandıran, ama bitirdikten sonra bir sürü benzeriyle karışıp akılda fazla yer etmeyen...Ne olursa olsun kitabı çok beğendim. Yazarı Kimberley Freeman'ın okuduğum ilk romanıydı. İki kadın karakter üzerine kurulu romanda büyükanne Beatie'nin hikayesi beni torunu dünyaca ünlü balerin Emma'nın hikayesinden çok daha fazla etkiledi. Yaşadığı zorluklar, işi için ettiği mücadele, imkansız aşkına olan tutkusu, özellikle de belki de bir anne olduğum için kızının elinden alınışı, bana çok dokundu. Romanı okurken 534 sayfa nasıl bitti anlamadım. Tazmanya ismini duyunca Tazmanya Canavarı isimli çizgi film karakterini hatırlamaktan kendimi alamasam da resmen Emma'nın yanında o çiftlikte olmayı hayal ettim, çok istedim. Adı geçen o okaliptüs ağacının serinliğinde, kuş sesleri eşliğinde dinlendiğimi düşünmek bana keyif verdi. Bir kitap bu kadar içinde olmayı istetiyorsa iyi bir kitaptır benim kanıma göre. Konusunu çok fazla anlatıp büyüyü bozmak istemiyorum. Ama kitabın başlarında ki şu alıntıyı tüm kitapseverlerin paylaşacağından adım gibi eminim. Özellikle biriken kitapları yüzünden çevre baskısı gören benim gibilerin. Bu alıntıyı özellikle onlara okutmak isterdim.
Adelaide dehşete kapılmış gibi yaptı. "Bir kitabı bir kez okudun mu, sen ve o bir ömür boyu birbirinize ait olursunuz. Bunu bilmiyor muydun?"
