AD (@kitaplardiyarii) Kitap Yorumları ve İncelemeleri

Acaba seni benden başka seven oldu mu? Aşk öyle bir şeydir ki deli gibi seversin uğruna her şeyi feda edersin ama yetmez. İşte bugün deli gibi seven Ahmed Arif ile geliyorum. Ahmed Arif kalbi aşk, sevda ile dolmuş. Yüreği sevda ile kör olmuş Ahmed Arif. Ah şimdi nerde böyle bir sevda, nerde böyle bir aşk, nerde?.. Okurkan tüylerim diken diken oldu. Her cümlesi bambaşka güzel. Öyle güzel seviyordu ki Ahmed Arif yeri geldi kardeş dost sevgili olarak kabul etti Leylayı. Leyla iki satır yazdığında bile deli gibi mutlu oluyordu.. Diyor ki Ahmed Arif "özlemektir seni, geberesiye. Ses etmektir, haykırmak" Leyla "." Sadece mektuplaşarak yıllarca bir sevdayı sürdürmek, vazgeçmemek.. Ne kadar mükemmel demi. Bazen derim ah nerde eski aşklar. Gerçekten nerde eski aşklar. Ahmed Arif'in Leylaya, Sabahattin Ali'nin Aliyeye olan aşkı ve nice örnekleri gibi... Her mektubunda Ahmed'in Leylaya canım demesi... Bilir misin "canım" dediğinde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep. Aslında Ahmed Leylaya her mektubunda farklı şekillerde seslenirdi ama canım demesi apayrı bir güzel.. Böyle yazıyorum yazıyorum ama inanın kitabın her cümlesi güzel be kelimelerle ifade edilemeyecek kadar mükemmel. Ve Diyarbakır... Ah Diyarbakır'a müzeye gittiğim o an aldığım Ahmed Arif kokusu.. Bunun tarifi yok orası dehşet dolu bir yer her yer Ahmed Arif.. Diyarbakır'a her adım attığımda burdan bir Ahmed Arif geçti diyorum. Mükemmel bir adam. İyi ki tanıdım diyorum her defasında. İyi ki bir Ahmed Arif doğdu bu dünyada ve bize aşkı öğretti. İyi ki varsın kalbi güzel adam

Leylim LeylimAhmed Arif · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201316,4bin okunma

Reklam

AD

@kitaplardiyarii·

2yıl

164 syf.

·

Puan vermedi

Hemen hemen tüm romanlarını okuduğum Zülfü Livaneli'nin eserlerinden olan Son Ada'nın Çocukları'nı okudum. Çizimleri olsun görüntüsü olsun çocuk romanı olarak gözüküyor ama herkes okumalı bu romanı... Kitabın başından sonuna kadar diktatörle savaştığımı hissettim. Ve tabiki diktatörün peşinden giden ve en sonunda hatalarını fark eden bir sürü vardı. Son ada kimsenin kimseye kin beslemediği, huzurun olduğu birlik ve beraberliğin olduğu bir ada. Şehrin gürültüsü kalabalığı yorucu hayatından uzaklaşıp sakinliği huzuru tercih edenlerin adası. Taa ki başkanın adaya adım attığı ana kadar. Bir başkan geliyor adaya hatta biz buna diktatör diyelim bu diktatör tüm adanın düzenini huzurunu bozuyor. Yıllar boyunca halkına zorbalık yapan katı kurallar koyan başkan bu sefer geldiği adaya bunu uyguluyor. Ağaçları yok ediyor, martıları öldürüyor, canlıların yuvalarını yok ediyordu ve halk asla sesini çıkarmayıp denilenlere uyuyordu. Ancak Son Ada da iki muhteşem çocuk bibu düzeni yıktı ve adayı eski huzuruna kavuşturdu. İşte bu yüzden Son Ada'nın Çocukları denilmiş. Son Ada'nın Çocukları Son Adayı eski haline kavuşturdu..

Son Adanın ÇocuklarıZülfü Livaneli · İnkılâp Kitabevi · 20203,642 okunma