Sümeyye Boyraz
@kitapsever3494
️icra müdürü ️
19 Mayıs Üniversitesi
Manavgat
İstanbul, 11 Ağustos
48 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“İyi misin?” diye tekrar sordu. İyi olmaktan kastettiği neydi bilmiyorum. Bedensel olarak sağlıklı mıydım? Evet. Ancak duygularım, çaresi olmayan bir hastalığa yakalanmış gibiydi. Ağlamak ve haykırmak istiyordum ancak kendimi o kadar güçsüz hissediyordum ki bunların hiçbirini yapamazdım.
Sayfa 104 - Hayy kitapKitabı okuyor
Hani bazen veda etmek gelmez ya insanın içinden yine de gitmeye mecbur kalırsın ya, işte öyle bir şey bu.
Sayfa 93 - Hayy kitapKitabı okuyor
Besleniyordum, kalbim atıyordu, rüya görüyordum, ellerimi ve ayaklarımı hareket ettirebiliyordum ama yaşadığımı hissedemiyordum.
Sayfa 90 - Hayy kitapKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Milyarlarca insanın olduğu Dünya’da kendimi yalnız hissetmenin endişesi içindeydim.
Sayfa 79 - Hayy kitapKitabı okuyor
“Evet, bu doğru her şeyden kaçmak istiyorum.”
“Ama hiç kendine şu soruyu sordun mu?”
“Ne sorusu?”
“Ya gittiğin yer de kaçmak istediğin yerse? Peki o zaman ne olacak?”
“O zaman insan intihar çözüm gibi görünüyor…”
Sayfa 77 - Hayy kitapKitabı okuyor
“Her şey unutulur dostum,” dedi, “Hepimiz otobüsün pencere kenarındaki çocuklarız bin bir türlü manzaralara tanık oluyoruz. En güzelini yanımızda götüremediğimiz gibi en kötüsünü de ardımızda bırakmayı öğrenmeliyiz.”
Sayfa 73 - Hayy kitapKitabı okuyor
“İnsanı en çok sevdikleri üzermiş.”
“Öyle,” dedi resepsiyon görevlisi, “Yine de en çok affetmek istediğimiz de onlar değil mi?”
Sayfa 72 - Hayy kitapKitabı okuyor
Gel gör ki şu boktan Dünya’da güzel günler yzun sürmüyor. Allah sevdiği kullarını yanına erken alıyor.
Sayfa 71 - Hayy kitapKitabı okuyor
“Herkes aynı şeyden şikayetçi,” dedim, “Kimse olduğu yere ait değil . Kime sorsam, bir bilet alıp şehri terketmek istiyor.”
Sayfa 68 - Hayy kitapKitabı okuyor
Eskiden böyleydi, insanlar duygularını çiçeklerle anlatabiliyordu. Her duyguyu yansıtan bir çiçek olurdu. Mesela hayal kırıklığına uğrayanlar sarı karanfil gönderirlerdi. Anlayış bekleyenler pembe lale gönderirlerdi. Sarı fulya beni asla unutma demekti. Beyaz karanfil saflığı, temizliği ve sonsuzluğu simgelerdi. Gelin arabaları da beyaz karanfille süslenirdi… Neden bilmiyorum ama eskiden çiçeklerin bir hayli anlamı vardı. Şimdi internetten sipariş verilen bir obje oldu.
Sayfa 53 - Hayy kitapKitabı okuyor
İnsanların bir yerlere yetişmek için neden acele ettiklerini anlamaya çalıştım. Bu kadar acele edecek ne vardı hayatlarında önemli olan? Dünyayı mı kurtaracaklardı? Hepsi birer süper kahramandı da benim mi haberim yoktu?
Sayfa 49 - Hayy kitapKitabı okuyor
Bir yanılgının ortasında gerçeği arayan kör bir sokak şarkıcısı gibiydim. İlerlediğim yolun gerçekliğinden şüphe ediyordum. Garip bir duyguydu, sanki sanal gerçeklik oyunlarına kendimi kaptırmıştım.
Sayfa 48 - Hayy kitapKitabı okuyor
Dünya her zaman karmaşık ve karmaşık olmaya devam edecek, bazen bu karmaşıklığın içinde canımız yanabiliyor, üzülüyoruz, bunalıyoruz. Bazen sevdiklerimizi kaybediyoruz, bazense kendimizi kaybediyoruz. Mutluluk sevdiklerinle vakit geçirmektir, ayrıca mutluluk kaybettiğin sevdiklerine veda etmeyi de bilmektir.
Sayfa 23 - Hayy kitapKitabı okuyor
Umut dediğiniz nedir ki, tüketilmesi en kolay şey. Bir gün içimde umudun kırıntısı bile kalmayacak ve ben yaşama elveda deyip babam gibi buralardan gideceğim.
Sayfa 9 - Hayy kitapKitabı okuyor
Hayatımda bir şeylerin eksik olduğunu biliyorum ama neyin eksik olduğunu henüz bulmuş değilim.
Sayfa 8 - Hayy kitapKitabı okuyor