Kitaplarım...
Onlar benim dostlarım.
Gerektiğinde yazar ve dahi çizer onlarla muhabbet ederim. Anlarlar beni, dinlerler, değerli hissettirirler. Kimisi yanıbaşını kimisi ayak ucunu kimisi başının üstünü gösterir sayfalarına yazmam, muhabbetimizin demlenmesi için.
Kimseye vermeye kıyamam ama okunsun diye ödünç olarak paylaşmaktan da geri duramam. Bazıları var ki sanki gönlümün en derin yaralarını, hüznümün en neşeli yönlerini barındırıyor sinesinde, kimileri ise gözyaşlarıma ortak olup geceme aydınlık katıyor. İşte onları paylaşmak biraz zor, hem...
Hem insan yaralarını herkese emanet edemez ki.
.
.
.