Adımızı başka birileri koymuş olsa da, zaman içinde o adın anlamının karakterlerle birleştiğini düşünürüm hep. Adlarıyla barışık olmayanlarsa hayatla barışık değil gibi gelir.
Sayfa 19Kitabı okudu
İyi niyetli biriyim ben. Niye iyi insanlara iyi şeyler olmuyor? Niye şans benim ayağıma gelmiyor? Saçma sapan şeylere umut bağladım hep. Her yıldız kaydığında dilek tutmaktan dilek manyağı oldum. Yoruldum artık. Güçlü görüneceğim diye geberip gideceğim.
Sayfa 39Kitabı okudu
Kırk küp, kırkının da kulbu kırık küp demek kolay da şöyle içten bir 'seni seviyorum' mu zor?
Sayfa 40Kitabı okudu
“Kuzum sil değil misiniz porselen yemek takımlarını misafire sakladığı için annenize kızan?”
“Evet.”
“Saadeti saklamak niye?”
“Yıllar sonra çocuklarıma gösterecek bir saadetim olsun diye.Yirmi üç yaşındaki kuzenim bile evleniyorken ben hala tek başıma kürek çekmeye çalışıyorsam artık farklı bir tavır takınmam gerektiği gün gibi ortada.”
“Ben sizin yerinizde olsam omzuma dokunan elin bana yaşattığı saadetin tadını çıkarırdım.”
“Ben de aynı şeyi söylüyorum.O saadete ulaşmam için tüm bu çabam.Şimdi izninizle ilgilenmem gereken bir Sinan var.”
Sayfa 174 - Kocan Kadar Konuş kitabıKitabı okudu
Bu Türk erkeklerinin kıçını bu kadar kaldıran yine Türk kadınlarıdır.
Kadın, hiç gitmeyecekmiş gibi sever ama yeri gelir hiç sevmemiş gibi gider.
Merhaba, ben Gına, evlilik muhabbetinden geliyorum.
Hayata tutunmak, anlatılması zor bir şey. İnsan ne yıkımlar yaşıyor ama öyle ya da böyle devam ediyorsun yola. Yürürken sağ kolun düşüyor, sonra sol gözün. Düşenleri yerden toplayıp idareten yerine takarak ilerliyorsun bir şekilde. Artık o gözü ters mi takdın, sadece iç organlarını mı görüyorsun fark etmiyor. Dıştan bir bütün halindesin ya...
Göz kapaklarım ağırlaşıyor... İnsan elindekilerin değerini kaybedince anlar. Ne kadar klişe bir cümle bu. Peki niye hala aynı şeyi tekrarlıyoruz? Niye hala inatla kaybedene kadar bekliyoruz? Salak mıyız biz?
"Ben çorabımın diğer tekini bulamıyorken, şimdi nereden bulayım küremin diğer yarısını."