Tuncay YILDIRIM
@komodo
emekli
Okur
İzmir
celep
957 okur puanı
Ağustos 2014 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Öpmemi istemiyordu. Dudaklarımı hemen kulağına doğru çevirdim ve bir Dickens romanının ilk sayfasından oldukça sonraki bir parçasından alıntı yaptım. " Işıltılı güzelliğinin, ayaklarının dibinde yeniden peydahlandığını gördüğünde, sevdiğin bir canın yanında kalmasını sağlamak için kendi canını verecek bir adam olduğunu zaman zaman hatırla."
Sayfa 108Kitabı okuyor
en güzel çocuklar en zor dünyaya gelirler
Sayfa 70Kitabı okudu
Cesaretim bir süredir gözaltında
İhzar müzekkeremi kendim yazdım
Tehlikeli sayılmam artık
Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum
Onu orada
Beş parmaklı bir çınar yaprağı gibi unuttum
Kalbimi
Şiirimin Hacer'ül esved taşı
Hadi ama baylar
Bakın kaldıramıyorum
Yardım edin de şunu yerine koyalım.
Sayfa 66Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yanağımın sıcağına göç ediyor kırlangıçlar
Sayfa 73Kitabı okudu
Kendimden kurtulmak için gölgemi koridorda astım
Sayfa 47Kitabı okudu
"eflatun gözlerin olduğunu bilmiyordum
geceyarısını yaşamaktan yorgunum
ayazın avucunda unutmuştun ellerini
önünden geçtiğim halde beni tanımadın"
Sayfa 34Kitabı okudu
Şimdi ben yalnızım, İstanbul yalnız. Sevgi, yoksul. Öfke,aptal. Merhamet, kimsesiz. Şimdi hepimiz, elimizde bir ölü dünya, koşa koşa bütün iyilikleri unutmaya çalışıyoruz.
Sayfa 79Kitabı okudu
Şüķüŕ Cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor,
herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.
Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti…
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte
Sayfa 60Kitabı okudu
Dünya bitti, diyecek bir gün zamanın sahibi
Gövdem bir yaşama acısı, geleceğim yanına
Taşa, toprağa, ota, böceğe
Karışa dönüşe yeniden başlayacağız hayata.
Sayfa 51Kitabı okudu
Sen evden çıktın ya, önce duvar nemlendi. Çatı, odalara indi. Pencereler birer örümcek ağı. Eşik çoktan darağacı. Sokaklar zülüflerinden esmiyor artık. Zaman eşyada boğuldu. Ev değil, yaprak döken bir hatıra. Yalnızlık her yerden ses veriyor. Bunaldım diyorum, herkes biraz daha kabuğunun içinde. Bir elim ötekinde çırpınıyor. İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sayfa 45Kitabı okudu
İnsan sevdiğinin bir sözüne küser mi… İnsan sevdiğinin söylemediği sözüne de küserdi.
"Balam, taşa dokunacaksan elin sıcak mı diye
Yüreğinin üstüne koy, taşın da canı var."
Sayfa 25Kitabı okudu
Yalnızlık kötü. Çocuklar alıp götürüyorlar. Solgun bir gül, duruyorum öylece. Şehir soğuk. Sanki herkes kendi evinde misafir. Kimse bir yere yetişemiyor. Bazen bir şey söyleyeyim diyorum, birden uzaklarla konuşurken buluyorum kendimi.Hangisini yüzü gülerse onun yanında kalıyorum. İnsan geçmişini sevmeden yaşayamazmış. Hatıra ne demek, yeni anlıyorum.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Mümkün olmayan her şeyi elediğinizde geriye ne kalıyorsa, ne kadar imkansız gibi görünse de gerçeğin ta kendisidir."
Sayfa 33Kitabı okudu
