Şiir
İkinci Dünya Savaşı’nın en kanlı çatışmalarının yaşandığı günlerdir. Stalingrad kuşatma altındadır. Gazeteci Konstantin Simonov savaş muhabiri aynı zamanda parti komiseri ve asker olarak yarbay rütbesiyle cepheye gönderilir. Savaşın acımasız ortamında bir gece büyük bir özlemle sevgilisine Bekle Beni adlı şiiri yazar. "O dönemde cephede vurulup ölen ya da yaralanan tüm Sovyet askerlerinin tam kalplerinin üzerine denk gelen göğüs ceplerinde, ya gazeteden kesilip çoğaltılmış ya da kargacık burgacık harflerle yazıya dökülmüş Bekle Beni şiiri çıkar. Bu şiirin, Ortadoks kutsal metinlerinden sonra Rus halkı tarafından en çok okunan ikinci yazı olduğu söylenir.
Yağmurlar içinde bekle beni
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken bekle
Kimseler beklemezken
Sen bekle beni...
Konstantin Simonov
Birlikte bekleyenlerin beklemekten
Usandığına bakma, bekle.
Bekle beni, döneceğim.
Unutmak zamanı geldiğini
Ezbere bilenleri
Hayırla anma!
Varsın oğlum, anam
Hayatta olmadığıma inansın,
Dostlarım beklemekten usansın,
Ocak başında toplanıp
Acı şarapla
Yad etsinler beni.
Sen bekle. Onlarla birlikte
İçmekte acele etme. 🌱
Konstantin Simonov
Bekle beni, döneceğim ben.
Çok çok, bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda.. bekle.
Başkaları dünden unutulmuşken,
Beklenmedikleri zaman bekle.
Konstantin Simonov
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken bekle
Kimseler beklemezken bekle beni
Konstantin Mihayloviç Simonov
Bekle Beni
Bekle Beni geleceğim. Bütün gücünle bekle. Soluk sıkıntılarla ağırlaşan yağmurlar içinde bekle beni. Karlar tozarken bekle. Tan ağarırken bekle. Kimseler beklemezken bekle beni. Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan, saçma da olsa bekleyişin. Bekle, bekle beni... İkimiz olacağız yalnız. Beni yaşatanın ne olduğunu bilen yapamadığı gibi hiç kimselerin. Bekleyişini vermiş olacaksın bana sen... Bekle beni, döneceğim. Çok çok bekle, Bıkmadan bekle! Sarı yağmurların hüznü basınca, kar kasıp kavururken ve kızgın sıcaklarda bekle! Başkaları dünden unutmuşken, beklemedikleri zaman bekle! Uzak yerlerden mektuplar kesilince bekle beni! Birlikte bekleyenlerin bekletmekten usandığına bakma. Bekle! Unutmak zamanı geldiğini ezbere bilenleri hayırla anma! İçme onların acı şarabından sevdiğim... Varsın dostlarım, kardeşlerim hayatta olmadığıma inansın. Beklemekten usansın. Ocak başında toplanıp acı şarap içip ansınlar beni. Sen bekle! Bekle beni, döneceğim. Bugün ölmeyeceğim sevdiğim döneceğim! Şansın varmış desinler. Yaşadığımın sırrını, yalnız sen ve ben bileceğiz. Bütün sır, Başkalarının bilmediği beklemeyi bilmende. Bekle beni... 💙
Konstantin Simonov
#BekleBeni #WaitForMe #KonstantinSimonov
simonov, valentina'yı savaştan önce moskova taraflarında tren istasyonunda gördü. yirmi bir yaşında ve oldukça ünlenmiş bir sanatçı olan serova, sarı saçlı, ince ve uzun boylu güzel bir kadındı. tesadüfen valentina'yı gören simonov, genç kadına hemen o anda vurulduğunu hep anlattı. simonov, valentina'ya "senin yüzün benim
Konstantin Simonov
"Bekle beni, döneceğim
Bütün direncinle bekle beni
Bekle hüzün yağmurları
Gökyüzünü kaplayınca
Karakış üşütürken bekle
Sarı sıcaklar yakarken bekle
Kimseler beklemezken bekle beni."