a
Antropoloji
21 üyeTakip
Entelektüellerin rolü, çok açık bir şekilde, doğru stratejik analizlere ulaşıp sonra da kitlelere önderlik edebilecek bir seçkinler sınıfı oluşturmak değildir. Peki bu değilse, nedir? Bu çalışmaya Anarşist Bir Antropolojiden Parçalar adını vermemin nedeni de budur; çünkü bunun antropolojinin yardımcı olması için özellikle iyi konumlandırıldığı alanlardan biri olduğunu düşünüyorum. Bunun sebebi sadece şu anda dünyada fiilen var olan kendi kendini yöneten toplulukların ve fiilen var olan piyasa-dışı ekonomilerin çoğunun, tarihçiler ve sosyologlardan ziyade, antropologlar tarafından araştırılmakta olması değildir. Bunun sebebi aynı zamanda, etnografya pratiğinin öncülük iddiası olmayan devrimci entelektüel pratiğin nasıl çalışabileceğine dair en azından, çok kaba ve ilkel bile olsa, bir tür model sunuyor olmasıdır. Kişi etnografya araştırması yaparken insanların ne yaptığını gözlemler ve sonra da eylemlerinin altında yatan saklı sembolik, ahlaki ya da faydacı mantıkları açığa çıkarmaya çalışır; insanların alışkanlıklarının ve eylemlerinin ne anlam ifade ettiğini, onların kendilerinin tamamen fark etmedikleri yollarla anlatmaya çabalar.
...Marksizmin akademiyle, anarşizmin asla sahip olamayacağı türden bir yakınlığı var. En nihayetinde Marksizm, aslında daha sonraları işçi sınıfını harekete geçirmeyi amaçlayan bir harekete dönüşmüş olsa da, bir doktora teziyle icat edilmiş tek büyük toplumsal hareketti.
Meksika, Arjantin, Hindistan ve diğer ülkelerde devrimciler artık iktidarı ele geçirme meselesini konuşmaktan dahi kaçınmakta ve devrimin ne anlama geldiği üzerine radikal anlamda farklı düşünceler üretmeye başlamaktalar. Kabul etmek gerekir ki, bunların çoğu aslında "anarşist" kelimesini kullanmaktan utanıyor. Ama Barbara Epstein'ın geçenlerde işaret ettiği gibi, anarşizm şimdilerde, Marksizmin 1960'lardaki toplumsal hareketlerde elde ettiği konumu büyük oranda devralmış bulunuyor: Kendilerini anarşist olarak görmeyenler bile kendilerini ona dayanarak tanımlıyorlar ve onun fikirlerinden besleniyorlar.
Anarşizm:
Toplumsal uyumun; kanuna boyun eğerek veya herhangi bir otoriteye itaat ederek değil, üretim ve tüketim için olduğu kadar uygar insanın sınırsız çeşitlilikteki ihtiyaç ve isteklerinin karşılanması yararına özgürce oluşturulmuş gönüllü ya da profesyonel muhtelif gruplar arasındaki bağımsız anlaşmalar yoluyla sağlandığı yaşam kuramına veya ilkesine verilen isimdir; bu kuramda toplum yönetimsiz olarak tasavvur edilir.
Pyotr Kropotkin (Brittanica Ansiklopedisı)
Her nerede ve ne zaman bir ayaklanma yahut direniş hareketi ortaya çıksa, askeri otorite hemen siyah askerleri sürer ön saflara. Böylece, yine “derisi renkli insanlar” olur, başka “derisi renkli insanların özgürlük mücadelesini bozguna uğratan.
Fanon'a göre, beyaz olma bir arılık sembolüne Adalet, Doğruluk, Bakirelik sembolüne dönüştüğünü ileri sürmüştür. Uygar, modern ve insan olmayı tanımlamaktadır. İşte bu nedenle, Özgürlük ve Adalet için kavga vermesi gerektiğinde Zenci özgürlüğün bedeli hakkında hiçbir şey bilmez … bunlar hep beyaz özgürlük ve beyaz adalet olmuştur, yani efendileri tarafından ortaya konmuş değerler. Siyah olma ise bunun tam karşıtıdır: kolektif bilinçdışında çirkinlik, günah, karanlık, ahlaksızlık demektir. Sözlüklerde bile beyaz sözcüğünün tanımı olarak temiz ve saf karşılıkları geçer. Roget’s Thesaurus’ta beyazlığın eşanlamlısı olarak 134 sözcük yer almaktadır ve çoğu olumlu çağrışımlara sahiptir. Buna karşılık aynı sözlükten siyahın kirli, yasaklanmış ve kasvetli anlamlarına geldiğini öğreniriz. Siyah ve siyahlığın eşanlamlıları olarak belirtilen 120 sözcükten hiçbiri olumlu çağrışım yapmamaktadır. Bu yüzden beyaz yalanlar hoşgörülebilir, siyah yalanlar ise daima aşağılık ve kötüdür. Evrim bile siyahtan beyaza doğru ilerler. Hatta gür sakalı ve ışıl ışıl pembe yanaklarıyla Bağışlayıcı Tanrı da beyazdır. Sonuç: Beyaz olmak zengin olmak, güzel olmak ve zeki olmak demektir. Ve netice: Kim ahlaksızsa, Zenci odur. Bu evren şemasına göre ahlaklı olabilmek için, diyor Fanon bize, Zenci olmayı bırakmak, tarihe ve kendine karşı dürüst olmayı bırakmak şarttır.