Okuması zor bir kitap, eğer sıkıcı ve zor kısımlar hızla okunursa eğlenceli bölümleri de var. Akdeniz havzasındaki Geç Tunç Çağı medeniyetlerinin ne olup da MÖ. 1177 yılı itibariyle hızlı bir çöküş aşamasına girdiği sorusunu irdeleyen bir kitap. Önceden, bu çöküşün sebebi çok basit olarak sadece "deniz halkları"na dayandırılıyorken, bugün artık arkeoloji çalışmaları bu basit açıklamanın pabucunu dama atmış durumda. Bugün meselenin bu denli basit bir açıklaması olmadığında bütün arkeologlar hem fikir. Bir dizi radikal değişiklik, hep beraber katkıda bulundu bu "çöküş" sürecine. Ve bu çöküş doğrusal olarak olmadı, bir dizi etkenin sıralı bir şekilde değil kimi zaman aynı anda kimi zaman farklı farklı zamanlarda etki etmesiyle beraber yaşandı. Bu medeniyetler o dönemde Akdeniz'de öylesine kozmopolit ve global, birbirine bağlı bir ekonomik ve siyasi sistem kurmuşlardı ki birinin yıkılması diğerlerini de yıkıma sürüklemiş olabilir diyor yazar. Domino etkisi yani. Öte yandan bu "çöküş" sonrası dönemi de "karanlık çağ" olarak nitelemeye itirazlar var, zira bu karanlık dönem denilen dönemde büyük imparatorlukların yerini artık daha ufak şehir devletleri almış yeni kültürler filizlenmişti. Çivi yazısı levant bölgesinde unutuldu ve bugünkü Fenike alfabesi filizlendi, yeni dinler ve kültürler ortaya çıktı.
