Gezerken aklımın evine vardım
Akıl gitmiş, fikir evde yoğ idi
Üslûbum takındım, usula sordum
Akılın evinde hırthış çoğ idi.
Akıl bezirgândır, gezer getirir
Müvâzene onu tartar, oturur
Zihin çeker, ambarına götürür
" Veysel'in ilericiliğine, yapıcılığına bir örnek de, kıraç bir bölgede bulunan köyünde, bir meyve bahçesi yapması ve halka örnek olmasıdır... Yaptırdığı evde şimdi müze oldu...
Başlangıçta gözleri görürken, sonradan kör olan, pek çok acı çeken Veysel, yaşamının ilk kırk yılında şiir yazmayışı, ikinci kırk yılında ise birçoğu özgün şiirler yazması bakımından da, tok gözlülüğü ve saygınlığı bakımlarından da kimseye benzemezdi... Dost ahbap canlısı, iyimser, yaratıcı bir büyük adamdı..."
Sayfa 61 - Çağdaş Yayınları Nisan 1986 İstanbulKitabı okudu
Gezerken aklımın evine vardım
Akıl gitmiş, fikir evde yoğ idi
Üslubum takındım, usula sordum
Akıl evinde hırthış çoğ idi
Akıl bezirgândır, gezer getirir
Müvâzene onu tartar, oturur
Zihin çeker, ambarına götürür
Aşık Veysel’e sormuşlar;
‘Üstat, dünyadan ne anladın?’
‘Say ki bir pazar yeri dolaştım,
Üç metre bez aldım gidiyorum.
Gözünü açıyorsun ‘Doğdu’,
Gözünü kapatıyorsun ‘Öldü’ diyorlar,
İşte bu göz kırpışa ‘Ömür’ diyorlar...”