“İki oda bir salon evler belki 1+1, karşı komşumla televizyon açmaya gerek duymuyoruz hayatlarımız yüksek çözünürlükle birbirine naklen yayın gibi aratmıyor aptal kutusunu. Sıradanlığın bile sıradanlaştığı hayatlarımızı balkonun kenarından sarkıtıp silkemiyoruz bile çünkü zaten balkonlarımız yok. Gerçi halı da bende yok. Gereksiz bir detay. Sonuçsuz bir iki sorgulama hayat dediğin bu değil mi dersin? Lidyalıların belki hayalini kesinlikle böyle kurmadığı o çıkardan başka bir ilişki kurmamızı engelleyen, ilişkiyi geçsek direkt yaşamamızı engelleyen o buluş için belki tarihin en çok onlara kadar uzandığı tek millet olarak onları itham edip duruyoruz serzenişlerimiz hep onlara yöneliyor ama ya ondan önce zaten sürüp giden takas usulü devam etseydi? Şimdi verecek paramız kalmayınca durmayı biliyoruz -en azından birçoğumuz. Diğer türlü değerin nerede başlayıp nerede bittiğine kesin kanaatimizin olacağından hiç şüphe etmeyecek miydik gerçekten? Balkonsuz evler, insana insanca yaşama imkanı tanımayan devletler, nefretimi ya da mutluluğumu kusamadığım yahut paylaşamadığım insanlar, kendilerinden nefret etsem bile anlayamadığım bir halle acıdığım benden büyükler, gözyaşıma değmeyeceğini anlayasıya kadar ağladığım zamanlar, üç kuruşa beş köfte sanıp ya da sandırdığını sanıp boş çabalarının farkında olduğumun bilincine varmaları için insanlara tanıdığım tüm zamanlar beş para etmez, beş para etmez!.. üstelik hiçbir şeyle de takas edemem sizleri, bir karşılığı olmayan şeyleri kimse istemez!..”
~ ben’den ~ 24.07.2023 ~ 03:59 ~