˚ sırtını dönme
“Karamsarlığını hurçlara doldurup dolap üstlerine kaldırmak isterdi fakat o hurçlar sürekli yırtılırdı içindeki ağırlıkla ilgisi yoktu yırtılmaların öyle olsa kendinden yırtıp atmak istediklerini bu kadar kolay yıpranan kumaş parçasına tıkıştırmazdı ya… Çocukken tıpkı Orhan Veli gibi her şeyin bedava olduğunu düşünürdü ama Orhan abisi onun
“Çünkü ne kadar uğraşırsanız uğraşın kötülük çıkmayacak benim içimden çünkü onun içinden doğdum ben.”
~ ben’den ~ 10.04.2022 ~ 13:30 ~
“Müzik net, gözlerim bulanık, arzularım çırılçıplak.
İsteyebileceğim ve bir çırpıda olabilecek bir şey değilsin, kombinasyonunu bulmak hele (hahaha) imkansız, olmasan ya bu kadar imkansız. Gerçekten çok mu zor everest değil de K2 olsan mesela? Mesela çok mu zor new bettle konforundan kopup 38’lik bir beetle olmak? Belki nasıl çizersen çiz yolunu aramızdaki tek yanlı sözleşmeye güveninden hep seni arzulayacağım’a olan kendini beğenmişlikle zamanı damağında gezdirip tadına vara vara içiyorsundur kim bilir… Peki bu geçen zamanın acısını çıkarmayacağımı kim bilir? ツ
hoşça kal çocuk, görüşüp kopamadığımız o ana kadar.”
~ ben’den ~ 08.04.2022 ~ 00:22 ~
Düşünsene düşündüğümü
Dört dönüyor dünya 45 metre karelik bir oda içinde. Sesim yankılanmayacak kadar kirli çıkıyor bazen dudaklarımdan. Odanın en gereksiz yer kaplayan bir eşyası olarak düşünüyorum kendimi sandalyeye oturduğumda.
Duvarlar beyaz, bembeyaz, o kadar beyaz ki kötü düşünceler kurmak için gecenin karanlığı bekliyorum. Saatin kendine has bir ciddiyeti var, her gün aynı ritimde tiktaklarını duyarken, aldığım pillerin ömrünün uzunluğunu farkederek kendimle gurur duyabiliyorum.
Anlık çalan telefon aramalarında, kulaklarımın işitme hızından daha güçlü olabiliyor zihnim, beklentinin en acınası hali diyebiliriz buna. Bir insanın 45 metre kare içinde yapabileceklerinin sınırı yok. Tabi koltuklar yeterince açılmıyorsa.
"İnsanın bir duruşu olmalı" dediklerinde kambur olduğumu kabullenirdim. Karakterin, duruşla belirlendiğini, mecaz anlamı testlerinde Türkçe derslerinde öğrendim.
Çocukken anlatılan Hayat Bilgisi derslerinin aslında politikacıların sahte vaadlerinden farkı yoktu. Evimizdeki hayatla, ülkemizdeki hayat derslerini anlattıklarında öğretmenlerin bile yalan söylecekleri aklıma gelmezdi o yaşlarda. Şimdi 7. yaşımda kandırılan her hayat bilgisi dersi için kulakların çınlasın öğretmenim.
İmkansızın bile bir ihtimal olduğunu düşündüğümden beri gün sayıyorum duruşlarda. Bana bir hikaye borçlusunuz 7. yaşımdan beri söylediğiniz yalanlarda.
Cihat İnce
Hiç
Düşüncelerim dökülüyor bazen yere zihnimden. "Unutmalarım dökülenleri farkedemediğimdendir" diyorum kendi kendime. Tanıdığım yollarda tanış çıkmıyor hiç bir tabela. Ve kırmızı kayan yazılar, alkolikler için hala çok hızlı akıyor led ekranda. Çizgilere basmadan yürümek için kaç karınca ezdim, saymadım bilmiyorum. Ölen her karınca için bir ah taşısamda üstümde, ağustos böceği rahatlığına bel bağladım, kendi yarattığım hikayemde.
Sayılarla aram borçlarımı hesaplarken oldukça iyi. Alacaklarımın karşılığında alacaklı oldum alaca karanlıkta ne âlâ. Mutluluk için kendimden öyle çok harcamışımki kendimi, "geri vereceğim" sözüne dahi kimsenin paylaşmaya götü yemedi. Şimdi mutluluğa kaldırılan her kadeh yapmacıktır sofralarda.
Değer vakti zamanın temeli. Saniye dakikaya meyletmeden bilinmeli kıymeti. Otuz küsürlü yaşlar haddini bilmeli, çünkü yolun kalan yarısına yazılacak şiir için kimse kelime sarf etmedi.
Kendimi bir tek ayna karşısında tanıyorum. Ve bir metre kare içinde gördüğüm yansımadan, "geri vereceğime" dahi söz vererek bir mutluluk diliyorum.
Cihat İNCE
˚ kara bir delik
“O kadar bir başınayız ki
Bunu örtebilecek herhangi bir
aşk inanç dost sevgi din kişi ses kalabalık gürültü temas ezan
Yok!..
Bunu örtbas edecek bir
Deniz güz güneş ilkbahar yıldız gece kar/âr gündüz çiçek yaz sıcak kış soğuk ay yakamoz
Yok!..
Bunu sineye çekecek
Sinir sabır sükunet susku çaba enerji istek en önemlisi artık birçok tavrı
Neden gözlerimin doluşu?
Neden kendiliğinden sırıtışım?
Neden artan dalışlarım?
Neden farklı bi boyutta hissedişlerim?
Sensin hepsinin sebebi
Söyle, bana zarar mı veriyosun ?
Yoksa iyi mi geliyosun?