Abdülhamid Han: "Bundy, Holmes, Manson, hepiniz kendi karanlık dünyalarınızda kaybolmuşunuz. Ted, senin sapkın arzuların için binlerce masum cana kıydın. Charles, sen de toplumu kaosa sürükleyen bir manyaksın. Holmes, sen en azından suçluları yakalamak için zekanı kullanıyorsun, ama sen de karanlık sırlarla dolusun."
Ted Bundy: "Abdülhamid, senin baskıcı yönetimin altında insanlar eziliyor. Benim yaptıklarım, sadece doğanın kanunlarına uygun olanın bir yansıması."
Sherlock Holmes: "Bundy, senin eylemlerinin doğaya uygun olduğunu iddia etmek saçmalık. Manson'ın zihni de senin gibi bulanık. Gerçek adalet, sağduyu ve mantıkla bulunur."
Charles Manson: "Adalet mi? Ah, Holmes, sen sadece gözle görülenin yüzeyine bakarsın. Gerçek adalet, insanın iç dünyasını keşfetmekle mümkündür. Ben, sadece toplumun gizli yüzünü açığa çıkarıyorum."
Abdülhamid Han: "Her biriniz kendi sapkın düşüncelerinizle karanlık bir labirente dalmışsınız. Gerçek adalet ve düzen, yalnızca sağduyu ve hukukun üstünlüğüyle sağlanır. Siz ise, bu düzenin düşmanlarısınız."
Burak Yelin
Diyalog 2 ( iki karanlık zihin, iki pervasız kalem )
Sade: (kışkırtıcı bir tonla) Toplumun ahlaki zincirlerini kırmak, insanın en doğal hali değil midir? Özgürlük, ancak tabuları yıkarak elde edilir.
Palahniuk: (sakin ama keskin) Özgürlük, evet, ama kaos içinde bir düzen bulmak... İnsanın karanlık yanlarını keşfetmek ve onları bir hikayeye dönüştürmek, işte o zaman gerçek sanat ortaya çıkar.
Sade: (gülümseyerek) Sanat mı? Sanat, toplumun sınırlarını zorlayan ve insanın en temel dürtülerini sergileyen bir eylemdir. Ancak o zaman, insan özünü tam anlamıyla ifade edebilir.
Palahniuk: (düşünceli) İnsan özünü ifade etmek... İşte bu yüzden yazıyoruz, değil mi? Kendi gerçeklerimizi yaratmak ve okuyucuyu rahatsız edecek kadar gerçek bir hikaye anlatmak için.
Burak Yelin
Canım sıkılırsa ben de düşünür, filazof, psikoloji ve psikanalizin kurucularina diyalog yazarım. 😂
Descartes: "Düşünüyorum, öyleyse varım. Ancak bu varlık, sadece bilinç düzeyinde mi yoksa daha derinlerde bir anlam taşıyor mu, Jung?"
Jung: "Varlık, kişinin içindeki karanlık derinliklerde gizli olan kolektif bilinçaltının bir
Olmadığın yerde olup mutlu olacakmışsın gibi gelir bazen... Can sıkıntısın ne olduğunu biliyor musun? Birçok kişinin canı sıkılıyor ve hayatını anlamsızca yaşayıp gidiyor. Can sıkıntısı ruhunun sana o deneyimden kazanabileceğin her şeyi kazanmış olduğunu bildirmesidir. O deneyim artık senin ilgini çekmiyor, sana meydan okumuyor ya da canlandırmıyor, çünkü sen ondan öğrenmen gereken her şeyi öğrenmişsindir.
Eğer bir şeyden sıkılıyorsan değişim zamanı gelmiştir.
Sayfa 69Kitabı okudu
