Papatyaları kadınlara benzetirim.Tıpkı onlar gibi yaşarken, nefes alırken değerini bilmiyoruz. Koparıyoruz papatyaları seviyor, sevmiyor uğruna! Koparıyoruz kadınları bu hayattan sırf sevdiği için yada sevmediği için. Sonra papatyalar kuruyor ve kokuları yeni çıkıyor, sonra kadınlar ölüyor ve biz o zaman onların değerini biliyoruz