"Yeryüzünde yürüyen ve soluk alan yaratıklar arasında insandan daha güçsüz bir yaratık beslemez toprak ana."
Sayfa 311 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Gilgameş, şimdiye kadar yapılıp da hiç yıkılmamış veya yıkılmayacak bir ev gördün mü? Mühürlenen bir belge sonsuza dek kalır mı? Kardeşlerin bölüştükleri miras sonsuza dek onların olur mu? Ülkede düşmanlık sonsuz mudur? Bir nehir sürekli taşar mı? Güneşin her yüzünü her zaman görüyor musun ? Eski günlerden devamlı ne kalmış ki? Uyku ve ölüm birbirine benzemiyor? Her ikisi de ölüm gibi görünmüyor mu? Bütün varlıkları yaratanlar, yaşamı ve ölümü birlikte vermişler. Her nesnenin bir varoluşu, bir yok oluşu var. İnsanın da öyle.... Elden ne gelir?
Sayfa 67Kitabı okudu
Tanrılar daha insanları yarattığı zaman ölümü de onlara vermiş. Yalnız insanlara mı? Her varlığın bir oluşumu bir de yok oluşu var.
Sayfa 65Kitabı okudu
" Ey Gilgameş! Bulamayacağın ölümsüzlüğü aramak için kaybettiğin zamana yazık olmuş. Sana verilen bu yaşamın tadını çıkarmaya bak! Gece gündüz keyiflen. Her gününü üzüntüyle değil, sevinçle geçirmeye çalış. Ye, iç, çal, söyle, dans et, yıkan, temizlen, güzel giysiler giy. Küçüklerin ellerinden tutarak, karını göğsüne bastırarak yaşamına yaşam kat. Bu işte insanlığın kaderi"
Sayfa 61Kitabı okudu
Mutluluk nedense bazen uzun sürmüyor, çok geçmeden yaşamı karabulutlar sarabiliyordu.
Sayfa 45Kitabı okudu
Biliyorsun atasözümüzü, ‘iki katlı ip kopmazmış’. Biz birlikte olunca, karşımıza ne çıkarsa alt edeceğiz.
Sayfa 41Kitabı okudu
Biliyorsun, çocukları doğdukları andan itibaren anneleri eğitir. Konuşmayı, yemeyi, içmeyi, sevmeyi, gülmeyi hep annelerimiz bize öğretti. Onun için bu adamı da ancak bir kadın eğitebilir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Koca bir ülkesi, görkemli bir şehri, çalışkan halkı vardı ama o yapayalnızdı ve bu yalnızlık onu çok mutsuz ediyordu.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ne garip, yaşlılar ölümleri yaklaştıkça daha çok ölümden korkar oluyorlarmış.
Sayfa 21Kitabı okudu