49. Şiir:
''Demirciye gitti bir.
Söyledi sözünü, derdini dedi:
''Oy sen demirci Ilmarinen.!
Üçlü çapayı yap bana,
on iki mızrak da yap,
bir de anahtardan bir demet,
taşın içinden ay çıksın,
güneş çıksın kayadan.!''..''
Sayfa 752Kitabı okudu
"Kara-Han atlar kesti, yurdum şen olsun diye,
Çağırdı hep Türkleri, bir ad bulunsun diye.
Oğlancuk birden bire, "Adım Oğuz'dur!" dedi,
Beklemedi kimseyi, kendi adını verdi."
Sayfa 158 - Türk Tarih KurumuKitabı okudu
28. Şiir:
Lemminkäinen Pohjola'dan kaçıp evine döner. Anasının yardımını dilenir, gizlenebileceği yer sorar. Anası onu, vaktiyle babasının savaş yıllarında saklandığı bir adaya yönlendirir. (Sayfa: 467)
*
''Lemminkäinen'in anası
söyledi sözünü, derdini dedi:
''Al babanın kayığını,
tut saklanacağın yerin yolunu
dokuz derya ötesinde,
onuncu denizin yarı yerinde,
karşına bir ada çıkacak,
derin sularda, açıkta bir kaya.!
Baban orada saklandı eskiden,
kimselere görünmeden,
büyük savaş yıllarında,
zavallı zamanlarında,
orada atan da güvendeydi
ananın kanadı altında.
Bir yıl kal, belki iki,
üçüncü yılın içinde dön gel
geri özlediğin büyüklerin yanına,
atalarının yurduna.!''..'' (Sayfa: 475-476)
Sayfa 476Kitabı okudu
47. Şiir:
Ay ve güneş, Väinämöinen'in çalgısını dinlemeye, yere inerler. Pohjola'nın kadını, her ikisini yakalar; bir dağın içine saklar. Tanrı Ukko, böylece hasıl olan karanlığa şaşar kalır; ay ve güneş yapmak için yeniden bir ateş yaratır. Ateş yere düşüverir. Väinämöinen ve Ilmarinen yere düşen ateşi görür, peşinden giderler. Havaların bakiresi, ateşin Alue gölüne indiğini, onu bir balığın yuttuğunu kendilerine söyler. Väinämöinen ve Ilmarinen bu sefer de balığın peşine düşerler; lakin, balığı yakalayamazlar. (Sayfa: 719)
*
Kalevala 
Riitta Cankoçak
Yılanın yaratılışı..
26. Şiir:
*
Lemminkäinen, düğüne davet edilmediği için gücenmiştir. Pohjola'ya davetsiz gitmeye karar verir. Anası karşılaşacağı tehlikelerden yakınır, ama onlar yersiz kalır. Lemminkäinen anasının sözlerine aldırmaz, yola çıkar ve varacağı yere ulaşır.
*
''yeryüzünün yüzkarası:
Syöjatar anandır,
Vetehinen
38 Şiir:
''Yanıt verdi Ilmarinen:
''Pohjola hayatını yaşar,
sampo durmaz çalışır,
oymalı kapaklı kâinat kutusu:
bir günde halkı tok tutar,
ikincide huzur ötüp durur,
üçüncüde şölen verir evlere.'' (Sayfa: 604)
*
''Söyledi koca Väinämöinen:
''Kardeş Ilmarinen.!
Peki bakireyi ne yaptın,
gelen güzel gelini,
ki eli boş döndün
yanında kız durmadan.?''
*
Buna demirci Ilmarinen
söyledi sözünü, derdini dedi:
O geveze karıya söyledim bir koşuk
martı yaptım onu.
O şimdi ufukta bir martı,
körfezin sonunda bağırır,
sığlıklarda çığlık atar,
en uzak kayada durur.'' (Sayfa: 605)
*
Kalevala Riitta Cankoçak
17. Şiir:
Tuonela'da aradığı kelimeleri bulamayan ozan, çok şeyler bilen, sözü bol dev Vipunen'e başvurmak ister. Bir çobanın salık verdiği yoldan deve ulaşır; lâkin dev Vipunen, ozanı yutuverir. Väinämöinen ejderhanın karnında demirci kılığına girer; döver çekiçler. Dev, çaresiz bilgilerini ozana verir. Väinämöinen evine döner, kayığını tamamlar. (Sayfa: 253)
*
Kalevala
16. Şiir:
''Vakur koca Väinämöinen
ezeli ozanı kâinatın,
tekne yapmak niyetinde,
yeni kayık yapar
burnunda sisli körfezin,
gür adanın gölgesinde.
Ama ağaç uygun düşmez,
tahta olmaz, el yetişmez.'' (Sayfa: 239)
*
Görsel: Akseli Gallen Kallela - The Lamenting Boat, 1924
*
Çevirme: Riitta Cankoçak
*
Kalevala
17. Şiir:
Tuonela'da aradığı kelimeleri bulamayan ozan, çok şeyler bilen, sözü bol dev Vipunen'e başvurmak ister. Bir çobanın salık verdiği yoldan deve ulaşır; lâkin dev Vipunen, ozanı yutuverir. Väinämöinen ejderhanın karnında demirci kılığına girer; döver çekiçler. Dev, çaresiz bilgilerini ozana verir. Väinämöinen evine döner, kayığını tamamlar.
Sayfa 255Kitabı okudu