Bazı kadınlar rüzgâr gibiler yel değirmenlerini hiç uyandırmadan geçip giderler başucumuzdan suyun yüzüne dokunur gibi sadece geçerlerken arkalarında dalgalar bırakıyorlar bir de eteklerine dolanan hüzünlü gün batımlarını saymasak hiçbir aşkta sanık olmuyorlar sadece tanıklık ederler soytarılığımıza hiç konuşmadan öylece sessiz öylece vakur ve yalnızlar hep. dokunsan kirlenir avuçları dokunsan kırılır dilleri dokunsan ruhları ağlar. yeni bir çağın tesellisi gibi hep koşuyorlar koşarken arkalarında bıraktıkları izlerin hesabını yapmadan, arkalarında düşük yapan acıları düşünmeden ve yarım bıraktıkları şiirleri hiç emzirmeden çekip gidiyorlar.

Sayfa 80Kitabı okudu