"İnsanların kendi başına kendi, kendi kafasıyla yanlış bir yoldan gitmesi, başkasının bulduğu doğru yoldan gitmesinden iyidir. "
" Bir gerçeğe hiçbir zaman ön dört, pek muhtemelen yüz on dört yanlış yapmadan varamazsınız. Bu iyi bir şey bile sayılabilir kendi sınırları içinde... Ama yanlışlarımız bile başkaların yanlışları olursa o zaman çekilmez oluyoruz. Saçmalayın ama kendi saçmalamalarınızı söyleyin ya bunun için sizi anlınızdan öperim."
" Ben güldüğüm ve yalan söylediğim için insanım!"
"Ne sanıyorsunuz ? dedi. Ben onları saçma konuştukları için mi kınıyorum sanıyorsunuz? Yanlış, yanlış! Tamamıyla yanlış. Hiç de öyle değil. Onların saçma konuşması hoşuma bile gidiyor. Bu bütün yaradılış üstüne insanların tek hakkıdır... Saçma konuşmak! Doğruya yanlıştan gidilir. "
"İnanır mısınız ki, bireyciliğin olmadığını iddia ediyorlar! Buna göre yaşıyorlarmış. Kendilerine benzeyeceklerine, mümkün olduğu kadar kendilerine benzemeyerek...Ah! İşte bu, ilerlemenin en yüksek noktasıymış... Hiç olmazsa bu saçmalıkları kendileri düşünüp bulmuş olsalardı. Ama ne gezer..."
"Çok sarhoşum değil mi? dedi. Çok saçma sevgi madam. Aptal gibi sarhoşum ama sandığınız gibi bir sarhoşluk değil bu . İçkiden sarhoş olmadım. Başımı döndüren sizi görmek oldu. Ama bana aldırış etmeyin siz. Saçmalıyorum. Size hiç layık değilim. Tamamıyla düşkün bir sokak serserisiyim."
"Sonsuz karanlığın, sonsuz bir denizin ortasında, yanlız ayakta durabilecek bir kaya parçasının üstünde ebediyete kadar durmaya razıydı,belki bile bile, birden ölmektense; yaşamak,yalnız, sadece yaşamak! Hayat ne olursa olsun, yaşamak...Ne kadar doğruydu."
"Hem gerçek çok güç bir şeydir. Öyle cennetten düşmez insanın başına. Son iki yüzyıldan beri bütün gerçeklerden kopmuş olarak yaşıyoruz."
" İnsan bu dünyada sadece acı sayesinde gerçekten sever " ve onlar da bunu ister, her şeyden çok bunu! Bu onların en güçlü var oluş kanıtıdır: (Cogito ergo sum) düşünüyorum öyleyse varım yerine şunu koyarlar: " Acı çekiyorum, öyleyse varım.
Sayfa 138Kitabı okudu
"İnsanların, var olduğunu ve sevildiğini bildikleri bir ağacın yanından mutluluk duymadan nasıl geçebildiklerini anlayamıyorum..."
Sayfa 216Kitabı okudu
Dostoyevski:
"Sinirli bir halde, kaygı ve ıstıraplar içinde yazıyorum. Ne zaman gayretle çalışsam fiziksel olarak da hastalanıyorum." (s.168)
.
"Ne şartlar altında çalıştığımı bir görseler. Benden kusursuz şaheserler bekliyorlar, oysa ben en acı, en sefil sıkıntılar yüzünden alelacele yazmak zorundayım." (s .180)
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"...belki yanılıyorum ama bana kalırsa, genç nesilde bizde olmayan bir yığın şey var. Mesela onların fikirleri daha açık ve daha belirli; hayatları gerçeklere daha yakın, tenkit ve inceleme kabiliyetleri bizden daha çok..."
"Mantığın durduğu yerde şeytan yardım eder."
" Niçin suçlar bu kadar acemice işleniyor ve bu kadar çabuk ortaya çıkıyordu? Niçin hemen hemen bütün katiller bu kadar açık ipuçları bırakıyorlardı arkalarında ? "
"İnsan zihni neyle meşgulse rüyasında onu görür. Hele içimiz rahat olmadı mı, gerçeğe ne kadar da uyar rüyalarımız!"