Rast gəldiyi hər kəslə mehribancasına salamlaşardı: "Xoş gördük, əziz ellim, bu gün hava yaxşıdır. Yəqin, ot daşımağıma təəccüblənirsən. Neyləmək olar, gərək hərə öz yükünü öz çiynində daşısın".
Bizə qoyulmuş ardıcıllığa riayət edib, qaydaları pozmamaq əmr ediləndə, görürdük ki, məktəb insanda yaradıcılıq qabiliyyətini öldürür. İndi biz başa düşürdük ki, niyə varlı ata bizə "məktəb sahibkarlar yox, yaxşı işçilər istehsal edir" deyirdi.
Mən yalançı biri isəm, öyrəncilərimə doğruluqdan danışmanın bir anlamı olmaz. Qorxaq bir öyrətmən heç bir zaman öyrəncilərini cəsur tərbiyə edə bilməz...