Var olduğumuzun künhüne vardığımız ölçüde yaşamı anlamlandırırız.
♤Yolda olmanın mânâsı üzerine düşünürken, şu anda neden ve nasıl var olduğumuz üzerinde tefekkür ederiz. Yolun sırları, hayret halleri, cefası ve sefası ancak böyle bir idrak biçimini kuşandığımız zaman ortaya çıkmaya başlar. Varlık kendini bize, onu almaya ve anlamaya hazır olduğumuz oranda açar. Varlıkla konuşmak istiyorsak önce dinlemeyi öğreneceğiz.
Hakkında...
♤Düşünmek, ayağa kalktığınızda size müstehzi bir şekilde bakanlara aldırmadan kapıya doğru yürümektir. Ayağınıza vurulmuş zincirlerden kurtulmak için önce zihninize vurulmuş prangalardan kurtulmaktır. “Mağaradan çıkanı vururuz.” diyenlere aldırmadan aklının ve vicdanının sesine kulak vermektir. Düşünmek tehlikeli ve çileli bir iştir.
Düşünce düşlenir...
♤"Düşünmek" kendi içine düşmek demektir esasında. Kendi içine düşen orada kendi içselliğini keşfeder. Şüphe yok ki düşünme ile içsellik arasında bir mütekabiliyet var: içselliğimizi inkişaf ettirmenin yolu düşünmekten yani kendi içimize düşmekten geçiyor. Öte yandan, düşüncenin gelişip serpilmesi ancak zengin bir içselliğe istinaden mümkün olabiliyor...
Düşünce düşlenir.
♤Önümüz kuyularla, hendeklerle, çukurlarla dolu ve yürümek, adım atmak, yol almak bir zaruret. Hikmetin yittiği bu çağda onu nerede ve nasıl bulacağız?
~~~~°°°••*
Bize düşen aramak yine de, düşe kalka aramak. Usanmadan, yılmadan, korkmadan aramak. İcabında düşmeyi göze alarak gökte yıldız aramak. Her hâlükârda düşünme çabası düşmeyi göze almayı icap ettiriyor.
♤İnsan demek; bir iç âleme, bir gönül dünyasına, bir içselliğe sahip olan varlık demektir haddizatında. İnsan kendi içine düşmeden böyle bir âleme sahip olamaz, keza böyle bir âleme sahip olmadan kendi içine düşemez.
♤"Metafizik, diyor düşünür, *Heidegger
varolanı varolan olarak bütünüyle kavramak üzere yeniden ele geçirmek için onun ötesi hakkında soru sormak demektir."
~~~•°•~~
Aramak bulmanın yarısı değil, henüz olmayan tamamıdır..
Düşünce düşlenir...
♤Diyor ki, hep bir gailesi olur insanın, yetişmesi gereken bir telaşesi. İnsan ki durursa düşeceğinden değil, düşüneceğinden korkar ve hep koşar. Koşar da aklının içinden nereye kaçar? Gece de gündüz de, Ehrimen de Hürmüz de senin içinde. Ateşi arayan yanar, buza inanan donar.
♧Misafir
Nermin Yıldırım