♤Ruh bütün ağırlıklarını, güzide bir kalbin yanındayken unutur. Birbirinin ruhunu kavrayan, birbirinin ruh dilini yakalayan insanlar için her buluşma, bir kalp genişliği, bir gönül ferahlığıdır...
♤Bil ki ey sevgili!
Ben seni aklımdan hiç çıkarmadım;
Ben sadece aklımı çıkardım.
Ve böyle bilsin bütün dünya,
Ben aklımı senin ramına değil,
Senin uğruna senden çıkardım.
♤ İnsan benliğini düşün! ve onu nasıl yaratılış amacına uygun şekillendirdiğini
ve nasıl ahlâki zaaflarla olduğu kadar Allah'a karşı sorumluluk bilinci ile de
donatıldığını..
♤Aydınlık sabahı düşün!
["Kuşluk vaktinin berrak aydınlığını"]
♤ Ve durgun karanlık geceyi!
["Karanlığın tamamen çöktüğü zamanı"]
♤ Rabbin seni ne unuttu, ne de darıldı.
♤ "Ey peygamber"muhakkak ki, sana öğrettiklerimizden sonraki hayatın,
öncekinden çok anlamlı ve hayırlı olacaktır.
♤ ve zamanı geldiğinde kalbinden geçeni verecek ve seni hoşnut kılacak.
♤Bir sevgili gittiğinde, altında onunla dolaştığınız gökyüzünü de alıp gitmiştir.
♧Ona baktığınız gözlerini de alıp gitmiştir.
♤Onun yüzü, bakışları, elleri, sevinci, hüznü, her ne varsa alıp gitmiştir sevgili.
♤Kendi sonbaharımı ağlayacağım kendi çoraklığıma. İçimde tutuşacak unuttuğun güneşler... Ve sana sen de hiç olmadığım bir zamanda apansız: Nazarlıksız yaşamış mor yürekli bir zarfla yokluğumu yollayacağım.