Dünya telaşından hiçbir şeye vaktinin kalmaması kadar acı bir şey yok..
Yeni bir şehre gelmek zorunda kalmak, yeni insanlar tanımak, sevdiklerinden uzakta kalmak, her kötü hissettiğinde sarılacak birinin olmaması o kadar üzücü ki..
Ve tüm bunların üzerine bir de bir şeylere yetişmeye çalışıyorsun gün boyunca ve kendine ayıracak vaktin kalmıyor...
Solmuş gül misali..🥀
Bazen etrafınızdaki herkes sizin ne halde olduğunuzu düşünmez, içinizdeki kopan fırtınaları hissetmez, çığlıkları duymazlar...
Ve yine sizi kırmaya devam ederler 🥀